Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Review

Inter Arma - Sulphur English
Jaar van release: 2019
Label: Relapse Records
Inter Arma - Sulphur English
Er zijn van die platen die je in het donker moet draaien en dus niet in de brandende zon. Vooral omdat de sfeer van die albums ver na zonsondergang veel meer impact heeft dan overdag, of het moet al in een klein, duister zaaltje zijn. Op Roadburn bijvoorbeeld. Sulphur English van Inter Arma is zo’n plaat die laat op de dag meer indruk maakt.

Direct vanaf het filmische intro Bumgardner (vernoemd naar Bill Bumgardner, aan wie deze release is opgedragen, alsmede aan Adrian Guerra), dat je in een ongure en onheilspellende setting brengt, is het raak. Het is crushing doom zonder enige vorm van hoop wat je te verwerken hebt. Het kwintet uit Richmond (Virginia) schildert een pikzwarte en uitzichtloze situatie vol met interne conflicten. De sound is dieper en grimmiger dan op voorganger Paradise Gallows (2016). In A Waxen Sea, dat is de eerste reguliere track, combineren de Amerikanen logge sludge, doom, death metal en dissonante black.

Ondanks de term doom is er veel variatie in tempo. De Amerikanen zijn dan ook tegenstander van de term doom om hun muziek te omschrijven. Regelmatig gaat het tempo omhoog tot zelfs op blastsnelheid. Het krachtige en volle drumgeluid is natuurlijk en staat prominent in de mix. Nadrukkelijker zelfs dan op de voorganger. Dat pakt goed uit, want het drumspel van T.J. Childers geldt als smaakmaker en zet regelmatig de toon. De drummer is dan ook de voornaamste songwriter. Het basgeluid staat zachter afgesteld, maar de sludgy, Morbid Angel-achtige riffs hebben evenwel hun impact, zoals blijkt uit Citadel, dat uitstekende overgangen en een gitaarsolo bevat.

Elke track heeft een eigen karakter. Zo is Howling Lands tribal en ritualistisch, met cleane, Wovenhand-esque vocalen. Deze gaat over in het getokkel van het folky Stillness, het uitstekende rustpunt op het album, met gelaagde vocalen en slidegitaar, hoewel het tweede deel steviger is met heavy psych.

Veel variatie dus. De ene fase dreun je weg met zware post-metal à la Neurosis of met funeral doom die raakvlakken heeft met Evoken (Blood On The Lupines), de andere bevat de dissonante complexiteit van Dodecahedron en Oranssi Pazuzu, zoals in het fantastische, ruim twaalf minuten durende The Atavist’s Meridian. Wat een innovatief drumwerk! Even later imponeert T.J. opnieuw. Dat gebeurt in het titelnummer, dat ook geweldig dissonant gitaarwerk bevat!

Sulphur English tekent de waanzin en misère van deze wereld. Het is een kwade, naargeestige en veelzijdige collectie songs die het beste in zijn geheel te beluisteren is. Een album dat duister is en daarom ook het beste in een donkere omgeving gedraaid kan worden. Bill en Adrian mogen beslist trots zijn op dit indrukwekkende werkstuk.

Tracklist:
1. Bumgardner
2. A Waxen Sea
3. Citadel
4. Howling Lands
5. Stillness
6. Observances Of The Path
7. The Atavist’s Meridian
8. Blood On The Lupines
9. Sulphur English

Score: 83 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 26 mei 2019

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.