Het wordt niet echt een normale tour, want we gaan voornamelijk festivals spelen. We weten nog niet hoeveel het er gaan worden, maar we hopen zoveel mogelijk. Op festivals kunnen we meer mensen bereiken.
Kijken jullie uit naar de laatste show?
Natuurlijk. Dat wordt groots. En ik denk dat er vele emoties los gaan komen. We zijn van plan er een dvd van te maken. Onze laatste show wordt in onze woonplaats.
Wat gaan jullie voor speciale dingen doen dan?
Er zal geen supportband zijn, dus spelen we zelf meer dan twee uur. We gaan vanalles spelen vanaf Amok tot en met The Funeral Album. Daarom zijn we maar alvast aan het oefenen met nummers die we al lang niet gespeeld hebben, en ook die we zelfs nog nooit live gespeeld hebben. We hebben ook nog heel veel beeldmateriaal van de voorgaande tours, zoals backstage beelden, en wat videoclips, die we ook op de dvd willen zetten. Dat wordt nog veel werk om het allemaal uit te zoeken.
Zul je blij zijn als het afgelopen is?
"Blij" zal ik het niet noemen. Wel opgelucht. Het zal een vrolijke soort van droevigheid zijn. Het heeft m'n leven voor negen jaar beheerst, dus het is erg moeilijk om het los te laten. Maar we vinden allemaal dat dit de enige oplossing is voor deze band. Het was niet makkelijk om deze beslissing te nemen. We hebben er twee jaar over nagedacht en gepraat om tot deze beslissing te komen. Ik zal het zeker missen, want deze jongens zijn m'n broers geweest de afgelopen negen jaar.
[Wijzend naar bassist Sami Lopakka, die iets verderop een interview doet] Hij heeft verdomme zestien jaar in de band gezeten, voor hem zal het nog zwaarder zijn denk ik. Nee het is niet makkelijk. Maar ik hou er veel prachtige herinneringen en goede vrienden aan over, en ik heb overal in Europa mensen leren kennen. We zijn niet rijk, we hebben nooit veel geld verdient, maar we leven wel van de band. Het zorgt wel voor brood op de plank. We hebben jaren geleden al de droom laten varen dat we hier stinkend rijk mee zouden worden. Maar dat is niet nodig, want we hebben wel een prachtige tijd gehad, met iets waar we echt van houden.
Als je oud bent heb je een mooie carrire om op terug te blikken.
Inderdaad. En ik hoop dat de fans die zijn opgegroeid met de muziek, en die zich konden vinden in onze teksten, dat gevoel met ons kunnen delen. Ik begrijp wel als er fans boos of teleurgesteld zijn nu. Maar ik hoop dat ze begrijpen dat ook wij maar mensen zijn, en dat ook wij nog een leven hebben. Met elk album zijn we als band groter en bekender geworden, wat betekende dat we steeds meer gingen touren. Hierdoor hebben we voor onze persoonlijke zaken minder tijd. We zijn getrouwd, ik heb bijvoorbeeld twee kinderen. Daar willen we ook aandacht aan schenken. De offers die we moesten opbrengen door de band zijn te groot geworden. Terwijl ik op tour was zijn m'n zonen wat opgegroeid. Ik heb dat dus gemist. En ik wil dat eigenlijk niet missen, nu ze nog klein zijn. Ik hoop dus dat de fans dat kunnen begrijpen. Maar ze mogen natuurlijk zeer zeker boos en teleurgesteld zijn, want ze hebben met ons gedeeld in wat we doen. Zonder de fans zouden wij het niet zolang doen. Voor ons was het dus echt geen makkelijke beslissing.
>
Wanneer begon het idee te spelen dat jullie wilden stoppen?
Toen we nummers aan het schrijven waren, ik denk dat we er zo'n 5 af hadden, kwam iemand er mee. Dat was ongeveer twee jaar terug denk ik. Tijdens het schrijven van de andere nummers wisten we dus al dat dit ons laatste album zou worden, waardoor die een iets ander thema hebben. Ze gaan nog meer over het einde. We wilden er een mooi afscheid van maken. We hadden ook gelijk kunnen stoppen, zonder dit album op te nemen. Dan zou The Cold White Light het laatste album geweest zijn, en zouden we in het niets zijn verdwenen. Maar we wilden een waardig einde er aan maken. Voor onszelf, en voor de fans.
Jullie houden wel van een beetje dramatiek, he?
Natuurlijk. De fans snappen het ook wel zo. En wie ons een beetje kent kent ook onze soort humor wel. Het is onze manier om met emoties om te gaan. Misschien komt het omdat we uit het noorden van Finland komen. We maken vaak grappen over dingen waar je in sommige culturen geen grappen over mag maken. Mensen misvatten dat vaak, maar we bedoelen het dan niet op een onbeleefde manier. Dit is gewoon onze zwarte humor. We zijn gewoon heel oprecht. Als we iemand niet mogen zeggen we dat tegen ze, als we iemand aardig vinden ook.
Het album sluit af met het prachtige End of the Road, met een erg mooi instrumentaal stuk. Was dat ook het allerlaatste nummer dat jullie hebben opgenomen.
Ja, en ook het allerlaatste wat we schreven. Miika had de muziek geschreven, en zodra Sami er teksten bij gemaakt had wisten we dat dit het laatste nummer op het album moest zijn. Het heeft een vreemde droevige stemming, maar tegelijkertijd ook iets hoopvols. Miika speelt echt een prachtige gitaarsolo. Daarom hoop ik dat hij zeker met muziek doorgaat, want hij is een geweldige gitarist. Ik voel me echt vereerd dat ik met vier geweldige muzikanten heb mogen samenspelen. Sami is echt een van de beste bassisten in Europa.
Nee, we focussen ons nu nog op dit album en de komende optredens. Wat de rest daarna gaat doen weet ik niet. Ik heb mijn andere band Poisonblack nog, daarmee breng ik aan het eind van het jaar een nieuw album uit. Ik ga dus wel door met muziek en touren. Tot in 2006 ben ik nog op tour. Daarna ga ik denk ik maar een lange vakantie nemen.
Op de meeste van jullie albums is de dood een terugkerend thema. Wat is jullie fascinatie met de dood?
Vaak betekent de dood in onze nummers niet echt een fysieke dood. Het is meer een metafoor. Waar onze fascinatie met de dood vandaan komt weet ik ook niet, maar het maakt ons wel aan het lachen om een of andere reden. Er wordt wel eens gezegd dat men lacht om dingen waar men bang voor is. Maar in ons geval klopt dat niet want we zijn niet bang voor de dood. Uiteindelijk sterft toch iedereen.
Vragen naar de hoogtepunten is zo clich, dus ik wou je vragen naar de dieptepunten van Sentenced.
Ik heb geen idee. Nu dat alles op z'n eind komt kijk ik eigenlijk alleen terug op de mooie dingen. En hoogtepunten waren er veel. Elk album was een hoogtepunt voor ons. Als je een album voor het eerst echt in je handen hebt geeft het een prachtig gevoel. En als je daarna dan nog op tour kan voor dat album is het helemaal geweldig.
