Beter goed gekopieerd dan slecht zelf geschreven dachten de heren bij het maken van Savage Land, het vorig jaar verschenen debuutalbum van Gruesome. De formule om het geluid van Leprosy (1987) te reproduceren, bleek effectief, want er zijn veel liefhebbers voor de aan Chuck Schuldiner opgedragen release.
Er is een deluxe-versie van Savage Land met de bonustrack Land Of No Return erop. Laat het origineel van Death nu op de bonusversie van Scream Bloody Gore (1987) staan. En laat dat nu de plaat zijn die als basis geldt voor de zes nummers op de ep Dimensions Of Horror.
Dat betekent een iets andere focus dan op het debuut. De productie is gericht op het geluid uit de jaren tachtig, maar dan in een transparant en modern jasje. Het drumgeluid staat mooi in de mix en de gitaarpartijen hebben een droge toon. De aanpak is wat eenvoudiger en thrashgerichter. Het tragere Hellbound wijkt daar als enige wat vanaf en herinnert meer aan Venom. Doorgaans ligt het tempo hoog. Er zijn geen complexe uitstapjes meer naar Spiritual Healing (1990) of Human (1991), zoals die op het debuut nog te horen waren.
Het songmateriaal haalt het niet bij de originele tracks die als inspiratiebron dienen (Infernal Death, Zombie Ritual, Mutilation), maar er staan in de vorm van Forces Of Death, Raped By Darkness, Hellbound en Dimensions Of Horror toch sterke tracks op. En het blijft verbluffend om te horen hoe Matt Harvey zijn grote voorbeeld benadert. Toch heeft zijn stem iets anders. In het zeer catchy Hellbound klinkt hij wat meer als Johnny Hedlund van Unleashed.
Dimensions Of Horror is een lekkere old school ep, waarop die gouden tijd van Dark Angel, Possessed en Death herleeft. Productioneel met respect naar de eighties en Dimensions Of Horror komt via hetzelfde label op dezelfde dag uit als de geremasterde re-issue van het legendarische Scream Bloody Gore. Toeval?
Tracklist:
1. Forces Of Death
2. Raped By Darkness
3. Amputation
4. Hellbound
5. Seven Doors
6. Dimensions Of Horror
