Zoals elke Gruesome-release is ook Twisted Prayers een hommage aan een specifiek Death-album, in dit geval Spiritual Healing (1990). Dat betekent dus een technischere benadering dan op zijn voorgangers en ritmisch wat complexere passages. De nummers duren gemiddeld langer en hebben daardoor wat meer luisterbeurten nodig om goed te bezinken.
Alles ademt Death: van het artwork van Ed Repka (die ook voor Death het artwork heeft verzorgd) tot de ritmesectie en van het gitaarwerk (zowel de riffs als de harmonieuze leads) tot de extreme vocalen van Matt Harvey, waarmee hij dicht in de buurt komt van Chuck. Erg knap gedaan. Er is bij het opnemen van de nummers zelfs gebruikgemaakt van dezelfde microfoons als dertig jaar geleden.
Toch is er jammer genoeg een keerzijde: behoudens de aardige openingstrack Inhumane is er op de eerste helft van het album weinig dat blijft hangen. Er komen af en toe goede ideen aan bod, maar grotendeels kabbelt het maar wat voort. Pas met het deels Celtic Frostiaanse en deels snelle Fatal Illusions en Crusade Of Brutality, dat met Spititual Healing-achtige tapping leads begint en vervolgt met de tremoloriff van Leprosy, komt daar verandering in. Plots is daar de gewenste energie en herinneringswaarde. Ook At Deaths Door stemt beslist tot tevredenheid dankzij de goede riffs, interessante ritmetwists en -accenten.
De tweede helft van Twisted Prayers zorgt er dan ook voor dat deze schijf een positief oordeel krijgt. Het geheel weet zeker niet het niveau van zijn grote voorbeeld te benaderen, maar is ook zeker geen slap aftreksel en eindigt met een goede cover van The Exorcist (Possessed). Het originele geluid van Spiritual Healing is dicht benaderd en dat gegeven verdient beslist een compliment. Je kunt je bij wijze van spreken voorstellen dat dit een echt Death-album is. Helaas een van de mindere.
Tracklist:
1. Inhumane
2. A Waste Of Life
3. Fate
4. Lethal Legacy
5. Fatal Illusions
6. Crusade Of Brutality
7. At Deaths Door
8. Twisted Prayers
