Tombs (Brooklyn, New York) is opgericht in 2007 en brengt met Savage Gold zijn derde langspeler uit. Qua stijl opereert de band tussen death en black metal maar zijn er ook voldoende raakvlakken met sludge, doom en hardcore terug te horen. Momenteel geniet Tombs geen grote bekendheid en verkeert voornamelijk in de underground scene. Toch is de band gerust een kanshebber om door te schieten naar de premiumtop van het genre. Voorganger Path Of Totality uit 2011 wist al hoge ogen te gooien en kon rekenen op prima recensies en Savage Gold werd uitgeroepen door verschillende bladen als "one of the most anticipated albums of 2014".

Dat zijn natuurlijk quotes die verwachtingen scheppen en het is de vraag of Tombs dit waar kan maken. Want meestal zijn dit soort dingen vaak goedkope marketingtrucjes om een album aan te prijzen of om een hype te cre�ren. Niet in dit geval, want Savage Gold laat horen een dijk van een album te zijn dat loeizwaar, log en gevaarlijk is. Als een troosteloze nachtmerrie waaruit niet te ontsnappen valt, sleurt het viertal je mee in een bizarre trip waar hoop vervlogen is en daglicht zich verruilt heeft met eeuwige duisternis. Meteen vanaf opener Thanatos wordt er gebouwd aan deze sfeer doormiddel van hoge, logge gitaarrifs en strak marcherend drumwerk. Zanger Mike Hill schreeuwt de boel op een rustieke en vaak troosteloze manier bij elkaar met zijn zware, diepe stemgeluid dat altijd weet te imponeren. Het lijkt er daarbij op dat hij alle tijd van de wereld heeft en zich nergens voor hoeft in te spannen.

Het rustieke is dan ook een groot kenmerk voor het geluid van Savage Gold. De band neemt alle tijd op de tien uitgesponnen nummers die de plaat telt, waarbij bijna elke track balanceert tegen de vijf � zeven minuten. Hierbij maakt de groep vaak gebruik van eenvoud en herhaling zoals op Deathtripper en Severed Lives, waarbij gitarist Garret Bussanick bijna alleen maar drie noten speelt. Daar tegenover staan dan weer tracks zoals Seance, Ashes en Spiral die snelheid afwisselen met brute passages en balanceren op een voortreffelijke groove.

Savage Gold is een album dat in het begin niet gelijk makkelijk wegluistert en zijn schoonheid pas na meerdere luisterbeurten prijsgeeft. Vooral door de lengte van de tracks en de weinige afwisseling in de nummers kan het in het begin langdradig overkomen en vervelen. Het album duurt met zijn zevenenvijftig minuten dan ook vrij lang. De groep zou echter in een paar nummers best wat kunnen knippen, dat zou de plaat iets compacter maken en zeker ten goede komen. Maar wie tijd en moeite investeert in dit album zal zeker niet bedrogen uitkomen, want elke track weet te imponeren en is sterk te noemen. Neem vooral de tijd voor de plaat en luister hem van begin tot eind, dan haal je het maximale uit de plaat en is het genieten geblazen.

Tracklist:
1. Thanatos
2. Portraits
3. Seance
4. Echoes
5. Deathtripper
6. Edge Of Darkness
7. Ashes
8. Legacy
9. Severed Lives
10. Spiral