Hoewel Mansion vrij vroeg geboekt is voor Roadburn 2014, ben ik nog niet echt onder de indruk van dit gezelschap. Een EP met slechts vier nummers is geen uitgebreid visitekaartje, maar wel een goed moment om te laten zien waar je toe in staat bent. Opener Mothers Burden klinkt als een wat donkere versie van hitje van Kate Bush. De makkelijke en pakkende refreinen zijn gratis inbegrepen. Van dergelijke commercile melodietjes moet ik eigenlijk niet veel hebben. Het liefst zou ik Mansion willen presenteren als een nieuwe occult rocksensatie, maar het doet me meer denken aan bands als Ancient VVisdom en Bloody Hammers die vrij talentloos proberen aan te haken een redelijk populaire stroming.
Mansion heeft nog redelijk wat in huis, maar laat dat veel te weinig zien. Hun ingetogen stijl doet denken aan de gothicbandjes die tien jaar geleden nog populair waren. Het weet allemaal net niet te overtuigen. Het is niet heel goed, maar ook niet zo slecht dat de grond ingeboord moet worden. Op het moment dat je het wel gelooft, zetten ze Slumber Sermon in dat precies heeft wat de voorgangers missen: sfeer, mystiek en horror! Vooralsnog had ik me niet gestoord aan de stem van Alma, maar hier valt alles op zn plaats. Eindelijk is er dan iets dat donker en meeslepend klinkt! Echter, precies op het moment waarop ik verwacht Covenachtige sferen te betreden, is de EP plots afgelopen. Daarmee moet ik dan toch concluderen dat We Shall Live een EP is die hooguit nieuwsgierig maakt wat Mansion gaat brengen. De tijd zal het leren of Mansion het gaat maken of niet.
Tracklist:
1. Mother's Burden
2. We Shall Live
3. Sorrowless
4. Slumber Sermon
