Toch leverde de overgang naar een nieuw millennium enkele pareltjes op. Zo bracht Nevermore met Dead Heart In A Dead World een buitengewone plaat uit. Dat deze minder stemmen wist te vergaren dan Brave New World, betekent dat Nevermore wel wat meer aandacht kan gebruiken. Ik kan me namelijk moeilijk voorstellen dat degene die beide albums in bezit heeft, voor het vrij risicoloze Brave New World zal stemmen als favoriete plaat uit het jaar 2000.
Opener Narcosynthesis maakt direct duidelijk dat dit wel een spannende plaat is. De eerste riffs hakken er meteen in, waarna de afwisselend bijtende en melodieuze zang van Warrel Dane en het gevarieerde gitaarwerk van Jeff Loomis de luisteraar een bizarre, intrigerende wereld insleuren. De vier navolgende songs zijn zo mogelijk nog indrukwekkender, met het zinderende The River Dragon Has Come als klapstuk. Hierna volgt met The Heart Collector een mooie ballad, die echter qua melodie wel erg veel als Cat Stevens Wild World klinkt.
Ironisch genoeg lijkt de Simon And Garfunkel cover The Sound Of Silence op intro en tekst na daarentegen nauwelijks op het origineel. Nevermore geeft de beroemde folksong een geheel eigen gezicht en verandert het nummer in een bijzonder stevige metalkraker. Vervolgens neemt de Amerikaanse formatie weer gas terug, met het schitterende Insignificant en nog betere Believe In Nothing als resultaat. Het uitstekende titelnummer besluit tot slot op gepaste wijze een cd, die eigenlijk alleen maar hoogtepunten kent.
Een werkstuk als Dead Heart In A Dead World roept de vraag op: Hou oud moet een album zijn voordat je van een regelrechte klassieker kunt spreken? Deze plaat is nog geen decennium oud, dus het lijkt me nog wat vroeg om hem nu al tot onbetwiste, tijdloze klassieker te bombarderen. Toch denk ik dat deze cd die status uiteindelijk wel zal krijgen, in tegenstelling tot het wat formulematige Brave New World. De tijd zal het uitwijzen. Voorlopig kunnen we ons opmaken voor een nieuw studio-album van Nevermore, The Obsidian Conspiracy getiteld, die begin 2010 uit moet komen. Ik ben benieuwd of dat wederom een klassieker-in-de-dop blijkt te zijn.
Tracklist:
1. Narcosynthesis
2. We Disintegrate
3. Inside Four Walls
4. Evolution 169
5. The River Dragon Has Come
6. The Heart Collector
7. Engines Of Hate
8. The Sound Of Silence
9. Insignificant
10. Believe In Nothing
11. Dead Heart In A Dead World
