In 2003 eindige ik mijn recensie van Detonation’s debuut met volgende zin; Ik ben erg benieuwd wat deze band nog allemaal gaat doen in de toekomst. En deze Nederlanders hebben niet stilgezeten want er volgden een rits optredens en in 2005 kwam opvolger Portals To Uphobia in de platenbakken terecht. Maar niet bij metalfan, dus een recensie van die plaat blijven we jullie schuldig.
Ik kan dus ook enkel een vergelijking maken met het debuut en dit nieuwe Emission Phase, maar langs de andere kant geeft dat een frisse kijk op de vooruitgang die Detonation heeft geboekt op de jaren dat ze al aan de weg timmeren. De basis van hun geluid is nog steeds melodieuze death metal die doet denken aan de klank van bands die uit die ene Zweedse havenstad komen. Maar tevens klinken de heren een stuk moderner, harder, gevarieerder en meer dynamisch in vergelijking met de oudere songs. Ook weten ze hun beste refreinen sterk uit te spelen en hebben ze ook nagedacht over de opbouw van het gehele album. Iets wat vooral beginnende bands steevast vergeten.
Tel daarbij een goede productie, een origineel hoesje en een boeiend concept over de gevolgen van een nucleaire ramp. Niet enkel fans van wijlen Callenish Circle en Dark Tranquillity moeten dus eens gaan luisteren, maar elke liefhebber van professioneel gebrachte metal kan hier wel wat mee.
Tracklist:
1. Invoking the Impact
2. When Stone turns to Ash
3. Craven Ablaze
4. Chokedamp
5. Defects of the Isolated Mind
6. Modulate
7. Into the Emission Phase
8. Infected
9. 2nd Sun Ascending
10. Soul Severance
11. Reborn inside the Radiance
12. Fallout
