Onze oosterburen van The Hirsch Effekt hebben een nieuw album gemaakt en hebben die de titel Kollaps gegeven. Ze trappen hem voorzichtig af met Kris. Dat de heren daar niet mee wegkomen weten ze zelf ook wel, maar toch beginnen ze plagend met een accordeon en wat mellow gepingel. U wilt meer? U krijgt meer. En u hoeft niet eens te wachten tot de volgende track, want ook zij kunnen hun geduld niet bewaren. Het nummer sluit zelfs geruststellend af met een lekker setje grunts; een onheilspellend aanloopje naar Noja waarin de progmathnoise-freaks laten horen uit welk hout ze gesneden zijn.
Zo kennen we ze weer. Wat dan precies dat 'zo' is, laat ik voor het gemak even in het midden, want er is geen enkele stijl om de band aan te kunnen opknopen. Verre van. De heren muzikanten schotelen ons een potpourri voor van genres die ogenschijnlijk totaal niks met elkaar te maken hebben. Door de jaren heen hebben ze hun sound echter dusdanig verfijnd dat ze een eigen signatuur ontwikkeld hebben. Een signatuur die moeilijk te omschrijven, maar o zo herkenbaar is. Los van de ongewone songstructuren, dito tempowisselingen en allerhande twists, wordt er lustig op los gexperimenteerd met van alles en nog wat. En toch is de band uit duizenden herkenbaar. Wow.
De enige echte constante is de taalkeuze: Duits. Dat dat traditioneel een struikelblok voor sommigen onder u is, is bekend. Maar laat u zich nou eens niet leiden door vooroordelen en geef dit plaatje toch eens een kans. Met name als u fan van bands als The Dillinger Escape Plan, Car Bomb, Between The Buried And Me, Test Switch Isolator, Leprous, Meshuggah, enzovoort bent. En zeg nou eerlijk, de taal maakt toch eigenlijk ook helemaal niets uit in agressieve screams en grunts? Wie geeft er dan nog om taal? Daar verstaat u toch ook niks van?!
Verder is deze plaat gewoon weer n en al genot, zoals we gewend zijn. De mannen rossen er geraffineerd op los, maar nemen ook de tijd om even te bezinnen. Tijd voor introspectie. Even op adem komen. Waar zijn we aanbeland? Zijn we tevreden? Tijd voor een dutje...?
Voordat u daartoe de kans krijgt, wordt het tempo weer opgevoerd. De voorbereidingen voor een hernieuwde frontale noten-aanval dienen zich aan. De opgefokte marcheerroffels zijn in volle gang. De spanning stijgt, zet u maar schrap. Want zoals altijd staat het trio ook nu garant voor doeltreffende ramriffs en secuur geplaatste trommelgeweld. Zonder rechttoe rechtaan door te bulldozeren, worden alle middelen ingezet om de zaak eens flink plat te walsen. Om vervolgens weer de rust te hervinden en om u bijkans in de luren te leggen.
Dat is The Hirsch Effekt ten voeten uit. Lomp, hard en agressief, maar met feilloze precisie uitgevoerde beuksalvo's, afgewisseld met jazzy, bluesy intermezzo's en alles wat maar te pakken te krijgen is. Zonder dat dat ten koste gaat van het liedje. Er is altijd oog voor het liedje. Het gaat weliswaar van hot naar her, maar de zaak is altijd onder controle. De chaotische songstructuren mogen dan af en toe totaal random lijken, bij nadere beluistering wordt de onderliggende structuur wonderwel blootgelegd. Dit is vakmanschap van de hoogste plank. De spijker op de kop.
Wie dacht alles in de metal al eens gehoord te hebben, moet zich maar eens aan deze schijf wagen. Het duurt wel een tijdje voordat u alles een beetje doorgrond heeft, maar dan heeft u ook wat. Mocht het kwartje dan nog steeds niet helemaal vallen, probeer de heren dan eens live te pakken te krijgen. Zelfs de niet-fans op Complexity Fest 2018 zullen beamen dat hun perfect afgestelde lichtshow ronduit indrukwekkend is. Bovendien zijn ze op het podium net iets rauwer. Het nieuwe album is een geweldige toevoeging aan de intussen al vrij rijke discografie, maar wij zijn vooral benieuwd welke nummers het zullen redden tot de live-shows. Dat zal een moeilijk keuze worden.
Tracklist:
1. Kris
2. Noja
3. Deklaration
4. Allmende
5. Domstol
6. Moment
7. Torka
8. Bilen
9. Kollaps
10. Agera
