Enquête

Wat is jouw favoriete rock- of metalsong over een televisieprediker?

Anthrax - Make Me Laugh
Black Label Society - Counterfeit God
Black Sabbath - TV Crimes
Cake - Comfort Eagle
Crosby, Stills, Nash & Young - American Dream
Death - Spiritual Healing
Depeche Mode - Personal Jesus
Dire Straits - Ticket To Heaven
Frank Zappa - Heavenly Bank Account
Genesis - Jesus He Knows Me
Ghost - Jesus He Knows Me
Hooters - Satellite
Insane Clown Posse - Hellelujah
Iron Maiden - Holy Smoke
Joni Mitchell - Tax Free
Marilyn Manson - Personal Jesus
Metallica - Leper Messiah
Oingo Boingo - Insanity
Ozzy Osbourne - Miracle Man
Poison - Something To Believe In
Queensrÿche - Revolution Calling
Slayer - Read Between The Lies
Suicidal Tendencies - Send Me Your Money
Temple Of The Dog - Wooden Jesus
een andere song over een televisieprediker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 november:
  • Brothers Of Metal en Grailknights
  • 22 november:
  • Dying Fetus, Chelsea Grin, Despised Icon en Vitriol
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • 23 november:
  • Overruled en Defazer
  • Revolution Calling
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 24 november:
  • Dream Theater
  • Ondfdt, Anguish en Ornaris
  • Therapy? en Deux Furieuses
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 27 november:
  • Benighted, Baest en Coffin Feeder
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Sirenia en Xandria
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aaron Jellum (Lȧȧz Rockit) - 61
  • Ana Fernández (Darksun) - 44
  • Bryan Patrick (Manilla Road) - 58
  • Myles Heskett (Wolfmother) - 47
  • Tobias Sammet (Edguy) - 47
Review

The Night Flight Orchestra - Sometimes The World Ain't Enough
Jaar van release: 2018
Label: Nuclear Blast Records
The Night Flight Orchestra - Sometimes The World Ain't Enough
Trek je dansschoenen maar aan. We nemen de teletijdmachine naar de jaren zeventig en tachtig. The Night Flight Orchestra bewees al eerder goede poprockliedjes te kunnen schrijven die herinneren aan de tijd van Fleetwood Mac, Kiss, Whitesnake, Foreigner, Tears For Fears en Miami Vice. Er is sindsdien niet veel veranderd, want ook Sometimes The World Aint Enough brengt je terug naar de seventies en eighties van onder andere Chicago, Toto en Journey.

Neem bijvoorbeeld het funky Paralyzed of het rockende titelnummer. Nummers waar je niet bij stil kunt blijven zitten. Bovendien is er voldoende afwisseling. Zo wijkt de stadionrocker Moments Of Thunder (met soultouch dankzij Airline Annas, de achtergrondzangeressen Anna-Mia Bonde en Anna Brygrd) flink af van het poppy Lovers In The Rain, dat heel fijne zanglijnen heeft die al snel blijven hangen. De bombastische, uptempo opener This Time klinkt wezenlijk anders dan het zwoele, toegankelijke Pretty Things Closing In, maar beide passen prima binnen de gevarieerde collectie songs. Afsluiter The Last Of The Independent Romantics valt op vanwege zijn muzikaliteit en speelduur van negen minuten. De tracks die eraan voorafgaan, klokken maximaal vijf en een halve minuut.

De nummers stemmen stuk voor stuk vrolijk. Ze zijn wat lichter en minder gitaar-georinteerd dan op de vorige plaat. Het geheel klinkt levendig. Het speelplezier spat ervan af bij de muzikanten. Dat zijn niet de minste trouwens. The Night Flight Orchestra bestaat uit zanger Bjrn Strid (Soilwork), bassist Sharlee D'Angelo (Arch Enemy), gitarist David Andersson (Soilwork), toetsenist Richard Larsson, drummer Jonas Kllsbck en gitarist Sebastian Forslund. Hoewel de mannen in het verleden hebben bewezen technisch vaardig te zijn, draait het hier vooral om pretentieloos lol hebben en dat betaalt zich uit.

Het levert een ongedwongen, relaxte en swingende release op, die uitermate geschikt is om in de auto te beluisteren. Dankzij de ritmesectie, die voor een lichtvoetige basis zorgt, en de beklijvende zanglijnen, liggen de compacte nummers zeer prettig in het gehoor. Ook over de productie is goed nagedacht. Die is retro, maar met een moderne touch, zodat de muziek van TNFO enerzijds een nostalgisch gevoel bewerkstelligt, maar anderzijds ook luisteraars aantrekt die de jaren tachtig niet hebben meegemaakt. Sometimes The World Aint Enough mag dan helemaal niets met metal te maken hebben, maar de collectie songs stemt vrolijk en vergroot de interesse en waardering in andere soorten muziek.

Tracklist:
1. This Time
2. Turn To Miami
3. Paralyzed
4. Sometimes The World Aint Enough
5. Moments Of Thunder
6. Speedwagon
7. Lovers In The Rain
8. Cant Be That Bad
9. Pretty Thing Closing In
10. Barcelona
11. Winged And Serpentine
12. The Last Of The Independent Romantics

Score: 82 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 30 juli 2018

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.