Hoi Cl�mentine, hoe is het ermee?

Een beetje moe, maar het gaat goed. Ik ben net teruggekomen van de twee laatste festivals waarop we dit seizoen hebben optreden. We hebben heel weinig slaap gehad, maar we zijn tevreden over de positieve respons die we in Tsjechi� en Zweden hebben ontvangen.

Het leven van een artiest is soms best zwaar. Vooral met dat reizen. Aan de andere kant speel je voor veel mensen en lijkt het me veel waard.

We leven onze droom. We doen wat we graag willen. Dat is soms hard werken en je moet er andere dingen voor opgeven. Soms is het een last omdat je uitgeput bent en toch het beste van jezelf moet geven. De passie helpt je erdoorheen.

Heb je de komende dagen wat mogelijkheden om tot rust te komen?

Een beetje. Ik ga weer aan het werk. Ik heb een reguliere baan en we gaan weer oefenen omdat we binnenkort onze albumreleaseshows spelen.

Wat doe je voor de kost?

Ik promoot metalshows in Lyon in Frankrijk.

In het verleden heb je vijf jaar lang een festival georganiseerd.

Ja, dat was een female fronted-festival. Er komt veel werk bij kijken. Je bent er het hele jaar mee bezig. Met het team dat we nu hebben en de hoeveelheid shows die we organiseren, komen we helaas mankracht tekort om het festival te organiseren.

Visions Of Atlantis zou prima passen op FemME.

Daar zou ik graag willen optreden, maar ik ben helaas niet degene die het beslist.

Ik heb jullie shows in Nijverdal en Leiden gezien. Eerstgenoemde was rond de releasedatum van The Deep & The Dark. Wat kun je je daarvan herinneren?

Als zangeres is het mijn grootste angst om ziek te worden tijdens het touren. Je instrument zit in je lichaam. Een van de bandleden was al ziek voorafgaand aan de tour, dus die bracht het virus mee in de tourbus. De airconditioning zorgde ervoor dat de bacteri�n verspreid werden in de kleine ruimte. Veel bandleden zijn ziek geworden. Onze drummer speelde die avond niet eens. Ik voelde me niet lekker na het avondeten in Frankfurt en ik hoopte dat ik met wat extra rust me beter zou voelen, maar helaas was het tegendeel waar. Ik voelde me beroerd, maar wilde geen shows cancelen. Ik speelde dus door met koorts. Elke keer als ik wilde headbangen, werd ik echter duizelig. De bassist keek me aan alsof hij wilde zeggen: �Ongelooflijk dat je dit doet. Ik zou willen dat ik wat voor je kon betekenen.� Ik wilde niemand teleurstellen, specifiek omdat het onze releasetour was. Ik ging naar de dokter, maar hij gaf aan dat ik toch echt rust moest nemen om te herstellen. We moesten helaas twee shows, waarvan een in Berlijn, cancelen.

Dan de show in Leiden. Het eerste gedeelte van de set had je Siegfried Samer als partner en het tweede deel Michele Guaitoli. Destijds bleek Michele de betere zanger. Opvallend was ook dat, hoewel hij er nog maar net bij zat, een vertrouwde en goed ge�ntegreerde indruk maakte.

Michele heeft zich heel snel aan de band aangepast. Onze stageshow werd elke keer beter. Hij is zeer open en positief. Hij heeft binnen no-time zijn plek in de band gevonden. Het voelde al snel alsof hij altijd al deel uitmaakte van de band.

Hij is erbij gekomen tijdens de tour met Kamelot als vervanger voor Siegfried. Wanneer hebben jullie besloten om hem er full-time bij te halen?

We wisten al enige maanden dat Siegfried de band wilde verlaten. Voor ons was het dus een goed moment om Michele te testen. Toen we ons realiseerden dat het zo goed liep, besloten we hem op te nemen in de band en de volgende tour met zowel Siegfried als Michele te spelen, zodat we onze nieuwe aanwinst konden presenteren. Het was een goede manier om Michele te verwelkomen en op te laten nemen door onze fanbase.

Wat zijn de grootste verschillen tussen de twee?

Het zijn compleet verschillende persoonlijkheden. Michele is warm, spraakzaam en superpositief. Hij is een professioneel geluidstechnicus, dus hij heeft ons geholpen met zijn expertise op dat gebied. Hij is zeer toegewijd als het om muziek gaat. Hij is er de hele dag mee bezig. Siegfried is een advocaat. Hij heeft een baan in Oostenrijk die hij niet wilde opgeven. Touren is nooit zijn drom geweest. Het werd al snel te veel voor hem toen Visions Of Atlantis meer ging touren. We hebben echter een fantastische tijd samen gehad en hij heeft een goed gevoel voor humor. Michele is een uitstekende toevoeging voor de band. Het brengt het geheel op een hoger niveau. We zijn dus zeer gelukkig en blij om hem aan boord te hebben.

Hij heeft zelfs twee nummers geschreven. Zijn dat toevallig A Life Of Our Own en To The Universe?

Je zit er niet ver vanaf. Het zijn A Life Of Our Own en At The End Of The World.

Uiteraard is jouw stem het meest prominent aanwezig. Is jouw rol groter geworden binnen de band in de zin van dat je meer melodie�n en teksten schrijft?

Ik denk dat er op dit album een betere balans zit tussen de mannelijke en vrouwelijke vocalen. Michele heeft een krachtige, wat raspy stem, die goed contrasteert met mijn zangstem. We proberen in sommige songs dan ook te spelen met zijn krachtige stem en mijn lichtklassieke zang. Voorbeelden daarvan zijn A Life Of Our Own en The Siren & The Sailor. Het gevoel dat ik een prominentere rol heb, komt wellicht voort uit het feit dat het een langer album is en dat er dit keer meer ballads op staan in plaats van ��n.

Hoe was het voor Michele om zijn manier van zingen aan te passen aan die van jou.

Dat was wel een uitdaging. Hij moest zich aanpassen aan mij. Ik heb mijn manier van zingen, vooral in de zin van ritme. Altijd uptempo, voor de beat uit. Dat is de groove waar ik van hou. Die duwt het nummer vooruit. Hij heeft meer een klassieke, op de beat-manier van zingen, dus voor hem voelde het als anticiperen. Hij was echter flexibel en heeft geweldig werk geleverd. We hebben veel samengewerkt en elkaar feedback gegeven en op een positieve manier aan de zanglijnen gewerkt.

Producer Frank Pitters is een belangrijke schakel in het geheel. Hij is verantwoordelijk voor de orkestraties. Was zijn rol dit keer hetzelfde als tijdens The Deep & The Dark?

Ja, we hebben de structuur van de songs samen opgebouwd. Ik werkte daarnaast aan de zanglijnen en ook hij heeft daaraan gewerkt. We hebben veelvuldig contact gehad en overlegd over wat de beste idee�n voor bepaalde nummers waren. Onze drummer, Thomas Caser, heeft ook nog idee�n en arrangementen aangedragen, zoals de fluit aan het begin van Heroes Of The Dawn. Hij heeft ook nog aan de achtergrondvocalen gewerkt.

Gaat Frank of iemand anders nog mee op tour als toetsenist?

Nee, dat is niet de bedoeling. Het is moeilijk om iemand te vinden die goed genoeg is. We willen ook niet iemand hebben die ver weg woont zodat we diegene in moeten vliegen. Het besluit om geen live-toetsenist mee te nemen, heeft ook te maken met het feit dat je sowieso samples zou mee moeten laten draaien. Epica en Nightwish en anderen doen dat ook. Het is onmogelijk voor een toetsenist om alle orkestraties te spelen. Voor de ballads zou het echter mijn voorkeur hebben dat we wel een toetsenist hebben die de pianomelodie speelt. Dat voelt toch beter aan. Tot nu toe hebben we de juiste persoon echter nog niet gevonden.

Heb je wel eens overwogen om piano te spelen en te zingen op het podium?

Ik speel piano, maar wil op het podium niet zingen en piano spelen tegelijkertijd.

De teksten gaan over verschillende onderwerpen. The Silent Scream gaat over ecologische problematiek, een onderwerp dat je aan het hart gaat.

Dat klopt. Het gaat om het bewustzijn van mensen over hoe we onze aarde behandelen. Tot voor kort durfde ik nog niet zo veel te zeggen over het onderwerp, maar nu voelde ik me ge�nspireerd. Het is geen controversieel onderwerp, maar sommige mensen houden er niet van als je over politiek praat in je teksten, want dat hoort volgens hen niet bij symfonische metal. Het is een deel van mijn rol als artiest om bewustzijn bij te brengen. Ik denk dat er niets mis is met het praten over het behoud van natuur. Zeker in de metalwereld, waarin veel mensen zich daarvan al bewust zijn.

Het vorige album heet The Deep & The Dark, maar dit keer gaan de teksten nog wel wat dieper.

Dat klopt. Dank je voor het compliment. Het is het meest persoonlijke album. De teksten liggen dichterbij me en dat zorgt voor een wat warmere performance.

Spiritualiteit speelt een voorname rol in je leven de laatste jaren. Welke relatie is er tussen spiritualiteit en het nieuwe album?

De teksten zijn metaforen voor de reis die wij maken als Wanderers. Het gaat erom je eigen waarheid te vinden en te ontdekken wie je zelf bent. Je moet afstand nemen van wie je dacht dat je bent of wat er over je gezegd wordt. Je moet eerst verdwalen om jezelf te vinden. De reis die ik zelf maakte, moest ik dit keer uiten. De meeste teksten zing ik dan ook primair voor mezelf en ik hoop dat ik anderen kan helpen in hun zoektocht naar hun identiteit. Ik hoop dat ze uiteindelijk hun eigen thuis en geluk vinden.

Als er fans zijn die dit interessant vinden, welke boeken zou je dan aanraden?

The Alchemist van Paulo Coelho en ik zou zeker adviseren om te mediteren en yoga-oefeningen te doen. Door het uitvoeren van de oefeningen, opende ik mezelf meer. Je raakt in een gemoedstoestand waarbij je je hart meer opent. Ik voel me er vrij door en durf meer te zijn wie ik ben. En ik weet dat als ik er nog langer mee bezig ben, dat ik steeds dichterbij mezelf kom. Daardoor kan ik mijn potentieel veel beter benutten. We zijn zo niet opgevoed. We denken al snel dat we iets nooit kunnen bereiken. Het is tragisch dat veel mensen niet echt leven, maar overleven.

Het visuele aspect is ook belangrijker geworden. Voor de opnamen van de clip van A Journey To Remember zijn jullie de Oostenrijkse bergen ingetrokken. Waar waren jullie precies?

De regio heet Styria. We hebben daar twee videoclips opgenomen, ook die van Nothing Lasts Forever. Er zijn daar mooie bergen en dalen.

Er staan heel verschillende nummers op het album. Van het progressieve Release My Symphony tot het verhalende The Siren & The Sailor. Wat kun je vertellen over laatstgenoemde?

De muziek is heel evocatief. Het bevat ori�ntaalse arrangementen. Het nodigt uit tot introspectie, waaronder het ontmoeten van je eigen demonen. Ik stelde me twee karakters voor, waarop ik de aandacht wilde vestigen. Het gaat over de ontmoeting met je verleidingen en demonen. Een man realiseert dat toen hij zijn eigen instincten en zijn vergeefse verlangens beantwoordde, dat hij van het pad wer afgeduwd dat hij probeerde te bewandelen om zijn eigen hart te volgen. Het vrouwelijke karakter is een geest die de waarheid van het gedrag van de man kan zien. Zij liet hem zien dat hij fout zat. Bij Release My Symphony was het vooral de melodie van het refrein dat me inspireerde om iets te vertellen over het vinden van de betekenis van je leven en het leven van je eigen leven.

Het titelnummer is bijzonder, in de zin van dat het in een keer geschreven is.

Ik zat een keer �s avonds thuis en ik voelde de inspiratie komen. In korte tijd was het grootste deel van het nummer een feit. Ook de teksten vloeiden snel uit de pen. Het is magisch, want dit is pure creativiteit. Ik schrok er zelf van. Wat is dit? Ik had er geen controle over. Ik zou willen dat creativiteit altijd zo kwam en dat je die niet hoeft te forceren. Toen ik het aan Frank voorlegde, gaf hij gelijk aan dat dit een Visions Of Atlantis-nummer zou worden. Ik ben erg blij met de orkestraties die hij eraan heeft toegevoegd.

The Deep & The Dark eindigt met een ballad. Waarom is er op Wanderers daarna nog een steviger nummer te horen?

Ik denk dat het te maken heeft met dat we niet wilden dat een titelnummer het laatste nummer van een album is. Toch zou het wel gepast hebben, want in Wanderers praat ik over de conclusie van het reizen. We wilden eindigen met iets dynamisch.

Er staan dit keer drie ballads op het album. In het verleden heb je wel meer ballads geschreven. Tijdens optredens, zoals die van Exit Eden en binnenkort met Visions Of Atlantis, speel je wel eens akoestisch voor mensen met een VIP-pas. Is een akoestisch album iets waarover jullie discussi�ren?

Dat is een goede vraag. We moeten eens nagaan of de songs zich daarvoor lenen en of we goed genoeg zijn, want we gaan het binnenkort voor het eerst doen, zo�n akoestische performance voor een selecte groep mensen. Het is wat te vroeg om dus over een akoestisch album te beslissen, maar waarom niet? Het was ook niet het plan om vorig jaar een live-album uit te brengen. De mogelijkheid bood zich echter aan en daarom besloten we het te doen.

Je schrijft nummers en idee�n en die stuur je naar Frank Pitters. Het ene idee haalt een Visions Of Atlantis-album, maar de idee�n die daar volgens hem niet geschikt voor zijn, bewaar je die voor een solo-album?

Ja, ik denk er ook wel vaak over na. Ik moet eens goed nadenken over welke muziek ik zou willen maken, specifiek in de zin van arrangementen. En wat belangrijk is, is dat ik een bepaalde tijd afblok om me er echt op te focussen. Met het nieuwe album van Visions Of Atlantis en de aankomende tour zit het er op korte termijn niet in. Ook het maken van de nieuwe plaat van Exit Eden gaat tijd kosten. Ik weet zeker dat ik ooit solo-materiaal ga uitbrengen, maar op dit moment weet ik nog niet precies wanneer.

Hoe staat het tweede Exit Eden-album?

Ik kan momenteel nog niets zeggen, omdat het te vroeg is. Ik weet ook nog niet eens wanneer het uitkomt. Alles wat ik kan zeggen, is dat er inderdaad een tweede album aankomt.

Het optreden in Lelystad smaakt in ieder geval naar meer. Het was een bijzondere en geslaagde avond. Je zit daarnaast ook nog in Melted Space. Is er nog activiteit in die band?

Momenteel niet. Het staat al een tijdje op standby. Pierre Le Pape is betrokken bij een aantal andere dingen, die tijd en energie vergen. We hebben drie tours in twee jaar gedaan en hadden een pauze nodig. Het was heel veel werk om het goed neer te zetten. Het werd te veel van het goede om ook na het laatste album te touren. We houden wel contact en het is wachten op het juiste moment om het project weer te reanimeren. Het is echter te vroeg om iets te beloven.

Volgend jaar bestaat Visions Of Atlantis twintig jaar. Zit er nog iets speciaals aan te komen?

We overwegen het. We gaan in ieder geval weer met een orkest samen spelen op Metal On The Hill. Ik kan er niet op wachten. Het is fantastisch. De locatie is mooi en samen spelen met een orkest, zeker als symfonische metalband, is supergaaf. We zijn echter heel druk bezig met het promoten van Wanderers, dus ik weet niet of er daarnaast nog iets spectaculairs voor het jubileum gaat gebeuren.

Er komt in ieder geval een dvd van de vorige show met het orkest.

Dat klopt. Daar zijn we momenteel druk mee bezig. "A lot of great things coming up!"