Er valt vooral veel aan toe te voegen. Dark Suns combineert de progrock van Riverside, de melancholiek van Anathema en de progressieve metal van Opeth. De invloed van laatstgenoemde is vooral hoorbaar in het titelnummer, maar van de drie genoemde bands heeft de muziek van Dark Suns het meeste weg van de jaren negentig van Anathema. Het is donkerder, zwaarder en atmosferischer dan het latere materiaal in de discografie. Doorgaans hebben de uitgesponnen, gelaagde en sfeervolle nummers veel afwisseling en gevoel, dat vooral wordt geuit door de dromerige leads en melancholische zang.
Het droefgeestige stemgeluid van Nico Knappe zit tussen dat van Mariusz Duda van Riverside en Vincent Cavanagh van Anathema in. Hij mag dan niet de beste stem hebben, zijn fragiele, gevoelige zang past zeer goed bij de muziek, net als de zachte grunts (voor fans van Be’lakor). Beide zangstijlen worden goed afgewisseld en op de juiste momenten toegepast. Vermeldenswaardig is de prachtige, poëtische, gesproken tekst in Inside Final Dreams.
Vooral het cleane en rustige gedeelte met strijkinstrumenten aan het begin, het getokkel met een zwevende, dromerige lead erover en zwanen op de achtergrond, is wonderschoon. Ook het instrumentale intermezzo In Silent Harmony is een emotionele schoonheid. Je kunt zo lekker wegdromen op het ritme van de percussie en de akoestische gitaar. Heerlijk om de huilende gitaarlead mee te neuriën.
De muziek van Dark Suns herbergt veel fraaie details, gitaarleads, orgelmelodieën en soepele tempowisselingen. In het titelnummer en het lekker zware The Sun Beyond Your Eden (met Vivaldi-intro) komt dit het sterkst naar voren. Deze songs verraden vanwege de gelaagdheid en complexiteit hun schoonheid echter pas na een aantal luisterbeurten.
Niet overal ligt het niveau even hoog. Infiltration en Virtuous Dilemma zijn wat minder spannend maar nog altijd zeer aangenaam. Het My Dying Bride-achtige bonusnummer Suffering verdient een aparte vermelding. Het dateert al uit 1998 en is een mooi vergelijkingspunt. Waar de rest van het materiaal keurig geproduceerd is, klinken de gitaarpartijen hierin wat rauwer, de vocalen klagender en de sfeer is duisterder.
Swanlike vergt meerdere luisterbeurten om goed door te dringen. Het is geen topalbum dat kan concurreren met de grootste bands, maar het is wel degelijk een bovengemiddeld album. Een goed debuut met progressieve dark metal dat veel melodie en gevoel toont.
Tracklist:
1. Swanlike
2. Infiltration
3. The Sun Beyond Your Eden
4. Virtuous Dilemma
5. Inside Final Dreams
6. The Neverending
7. In Silent Harmony II
8. Suffering (bonus track)
.jpg){kind=small}
