De bandnaam verwijst naar een van de favoriete fascinaties van de band: krijgskunst. Van een conceptalbum over MacBeth (Thane To The Throne) tot moderne oorlogsvoering, heldhaftigheid is een rode draad in Jag Panzers oeuvre. Strategie: gebruik een dosis romantiek en trek het geheel op in neoklassieke en licht progressieve stijl.
In 2001 ontstond Mechanized Warfare ook uit deze beproefde aanpak. De band steunt al decennia op de harde kern van jeugdvrienden Briody, Conklin, Stjernquist en Tetley, en kon vijf albums rekenen op meestergitarist en jongste telg Chris Broderick. Alleen al afgaand op de geniale solo op The Silent, heeft Dave Mustaine (Megadeth) recentelijk een uitstekende keus gemaakt om hem te rekruteren. Al met al is het een stabiele bandbezetting die Mechanized Warfare naar grote hoogtes doet stijgen.
Opener Take To The Sky zoekt het letterlijk hoger op. Het is een (vrolijke) ode aan het Stealth gevechtsvliegtuig, met het typische stokkende en stuiterende Jag Panzer-gitaarspel. Zoals we van de band kunnen verwachten, zit de zang ook weer helemaal snor. De sympathieke en overenthousiaste Harry Conklin schuwt geen enkel register. Wat heeft deze vent toch ijzersterke stembanden! Dan weer krachtig (The Silent, Power Surge), dan weer zoetgevooisd en sereen (het Queen-esque The Scarlet Letter). Zijn vaardigheid blijkt misschien wel het duidelijkst op Hidden In My Eyes. Op het eerste gezicht een wat kaal nummer, maar dat volledig wordt gedragen door Conklin's geniale zang.
Een van de sterkste punten van het album is ook de gelaagdheid door onder meer het gebruik van koren, samenzang en viool. Zowel de krachtige als de gevoelige stukken zijn er indrukwekkender door. Al deze elementen komen het best tot uiting in Cold Is The Blade. Met de herosche tekst en het fantastische melodieuze refrein is het een van de beste metalhymnes die ik heb gehoord. Daar kunnen Manowar en Sabaton nog een puntje aan zuigen.
Mechanized Warfare is een van de sterkste melodieuze metalalbums van de jaren 00 geworden. Voor sommigen zal het allemaal wat te frontaal zijn; de koren, de spetterende solos, de vlammende zang en de overgangen van gevoelig naar bombastisch; maar deze intensiteit raakt juist aan de essentie van heavy metal. Dat de band ook een fijnzinniger geluid past, bleek uit de beduidend progressievere en volwassener opvolger Casting The Stones.
1. Take To The Sky
2. Frozen In Fear
3. Unworthy
4. The Silent
5. The Scarlet Letter
6. Choir Of Tears
7. Cold Is The Blade (And the Heart That Wields It)
8. Hidden In My Eyes
9. Power Surge
10. All Things Renewed
