Dat is het conceptuele idee achter de samenwerking van de heren. Muzikaal is het vooral een samensmelting van de door hardcore gedomineerde metal van Hatebreed en de Southern/sludge sound van Down.
Kingdom Of Sorrow kent veel trage en zware songs, waarin de Hatebreed-zanger zich aanpast aan het tempo. Die aanpassing gaat hem redelijk af. Op sommige momenten zou je zijn zang in eerste instantie misschien niet eens herkennen, terwijl je op andere momenten duidelijk de Jasta van Hatebreed terughoort, maar dan in een lager tempo. Het up-tempo Free The Fallen lijkt door zijn hakkende riffs en vlotte zang nog het meest op de band waar hij bekendheid mee vergaarde. In het volgende Screaming Into The Sky wordt er weer aan de noodrem getrokken en wordt er zelfs gebruik gemaakt van rustig gesproken stukken tekst. Windstein laat intussen de ene sterke riff na de andere aantekenen. Vooral in het duistere Grieve A Lifetime, dat verder bol staat van de dubbele basdrums, levert dat fraaie momenten op. Verder vult hij enkele - zeker niet alle - songs aan met gepaste solo’s. Het enige wat ik minder aan Windstein kan waarderen is zijn vuige zang, die niet helemaal samengaat met die van Jasta, zoals in het openingsnummer Hear This Prayer For Her te horen is.
Als liefhebber van zowel Hatebreed, Crowbar als Down, zul je aan Kingdom Of Sorrow veel plezier beleven. Verwacht geen knallende songs, want behalve Screaming Into The Sky staan er op Kingdom Of Sorrow voornamelijk nummers waarin het tempo een stuk lager ligt dan wat je van Hatebreed en Crowbar gewend bent. Een geslaagd debuut, dat vanwege de drukke agenda van de heren wel enige tijd op een vervolg zal moeten wachten.
Tracklist:
1. Hear This Prayer For Her
2. Grieve A Lifetime
3. Piece It All Back Together
4. Led Into Demise
5. Demon Eyes (Demonized)
6. With Unspoken Words
7. Free The Fallen
8. Screaming Into The Sky
9. Lead The Ghosts Astray
10. Begging For The Truth
11. Buried In Black
.jpeg){kind=small}
