Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete Lamb Of God- (of Burn The Priest-)song?

11th Hour
512
Black Label
Bloodletting
Checkmate
Contractor
Descending
Desolation
Ditch
Ghost Walking
Honey Bucket
Hourglass
Laid To Rest
Memento Mori
Now You’ve Got Something To Die For
Omens
Omerta
Overlord
Redneck
Ruin
Set To Fail
The Duke
Vigil
Walk With Me In Hell
een andere Lamb Of God/Burn The Priest-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    14 oktober:
  • All Them Witches en Elder
  • Disturbed en Megadeth
Kalender
Vandaag jarig:
  • André Matos (Angra)† - 53
  • Cesare Codispoti (Tystnaden) - 47
  • Gary D'Eramo (Node) - 54
  • Giovanni Santini (Thy Majestie) - 47
  • Howie Weinberg (technicus) - 72
  • Jeff Loomis (Nevermore) - 54
  • John Haughm (Agalloch) - 50
  • Mattias Marklund (Vintersorg) - 51
  • Paolo Gregoletto (Trivium) - 40
  • Pete Agnew (Nazareth) - 79
  • Steve Berlin (Los Lobos) - 70
  • Steve Gaines (Lynyrd Skynyrd)† - 76

Vandaag overleden:
  • Börje "The Boss" Forsberg (producent) - 2017
  • David Andersson (Soilwork) - 2022
  • Martin Kearns (Bolt Thrower) - 2015
Review

Black Knight - Road To Victory
Jaar van release: 2020
Label: Pure Steel Records

Black Knight - Road To Victory

Het Amsterdamse Black Knight heeft een geschiedenis van bijna veertig jaar, maar is wat betreft releases blijven steken op een aantal demo's en twee albums. Na een flinke pauze probeert drummer Rudo Plooy, het enige oorspronkelijke lid, het opnieuw. Dat doet hij samen met gitaristen Gertjan Vis (3rd Machine) en Ruben Raadschelders, bassist Ron Heikens (Profound) en Lord Vulture-zanger David Marcelis. De nieuwe poging is niet zonder succes, want Road To Victory is een traditioneel heavymetalalbum om je vingers bij af te likken.

De stemming zit er vanaf het openings- en titelnummer direct in. Met flitsend dubbel gitaargeweld maakt de band direct goede sier en waan je je als luisteraar in de jaren tachtig. De riffs en solo's doen denken aan het betere werk van onder meer Judas Priest, Iron Maiden en soortgenoten. Hier en daar is er een muzikale referentie aan het werk van deze grootheden, waar het kwintet vervolgens een eigen draai aan geeft.

Driekwart van het album bestaat uit rappe nummers, waarvan de titelsong en My Beautiful Daughters het meeste indruk maken. Dat komt niet in de laatste plaats door de fijne uithalen van Marcelis, die over flink wat kracht beschikt en daar ook in de hogere regionen raad mee weet. Hij overtuigt minder in het ietwat gezapige Crossing The Rubicon, maar dat heeft ook te maken met het weinig pakkende refrein. Het trage, gedragen Thousand Faces doet het dan beter. Ook hier is het geïnspireerde dubbele gitaarspel een van de blikvangers.

Het album is niet perfect, maar diepe zonden begaat Black Knight ook niet. De spaarzame geluidseffecten, zoals de donderslag in de openingstrack, hadden wat prominenter in de anderszins fraaie mix gemogen en de 'woohoohoos' tijdens Pendragon klinken cliché. Live zal dit echter wel goed werken.

Road To Victory is een aangenaam album voor liefhebbers van de betere heavymetalacts. Je kunt je afvragen of een band met een enkel oorspronkelijk lid in de gelederen zich nog wel moet beroepen op een decennialang verleden. Black Knight levert met dit album in ieder geval een fijn visitekaartje voor de toekomst af. Hopelijk resulteert dat ook in frequentere uitgaven, want albums als deze smaken naar meer.

Tracklist:
1. Road To Victory
2. Legend
3. Pendragon
4. Thousand Faces
5. My Beautiful Daughters
6. Crossing The Rubicon
7. Primal Power
8. The One To Blame

Score: 77 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 22 juni 2020

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.