Ook in 2018 is de Duitser Christopher Schwarz, de drijvende kracht achter het eenmansproject Morphinist (en nog een heel scala aan andere blackmetalbands en projecten), onverminderd productief. Vorig jaar besprak ik nog de interessante release Lust, de twaalfde full-length die deze muzikale kilometervreter uitbracht onder de Morphinist-bannier. Amper een half jaar later verschijnt met Sunwalker alweer een opvolger en terwijl ik op deze recensie aan het broeden ben, is sinds een paar weken geleden wederom een nieuwe plaat van Morphinist verschenen. Zo is er voor de gemiddelde recensent geen houden meer aan natuurlijk!

Hoewel Sunwalker dus al niet eens meer het meest recente album van Morphinist is, loont het zeker om de schijf eens onder de loep te nemen. Het interessante aan deze plaat is namelijk dat Schwarz heeft gekozen voor ��n lange compositie, die in totaal meer dan veertig minuten klokt. Dat is een hele exercitie �n een muzikale uitdaging, want slaag er maar eens in om tijdens zo�n mammoettrack de spanningsboog van de luisteraar vast te houden. Schwarz heeft niet voor niets met tussenpozen ruim vijf jaar (van 2013 tot 2018) aan het nummer gewerkt.

Sunwalker laat een beduidend melodieuzere kant van Morphinist horen. Hoewel het nummer nog begint met zware, doom-achtige riffs, schemeren al snel allerlei mooie, melodieuze leads door de trage drumroffels. De track is dan ook minder gericht op agressie en snelheid, maar moet het juist hebben van uitgestrekt, harmonieus gitaarwerk, dat wel wat doet denken aan het meest melodieuze werk van God Dethroned, Naglfar en Nachtmystium. In de relatief lange, instrumentale gedeelten waart bij vlagen zelfs een authentieke �heavymetalvibe� door het gitaarwerk, waarin Morphinist herinnert aan het werk van Forefather (maar dan zonder de viking-invloeden). De delen van het nummer waarin Argwohn (het pseudoniem waaronder Schwarz opereert) ook de microfoon beroert, halen de fijne �flow� ietwat uit de muziek. Zijn nogal rasperige, relatief diepe grunts zijn wat monotoon en voegen eigenlijk weinig toe aan het nummer.

Als epos is Sunwalker voor grote delen geslaagd. Knap aan de compositie is dat de veertig minuten voorbij vliegen voordat je er erg in hebt. Een minpunt is dat het geheel wel wat fragmentarisch aanvoelt. Sunwalker klinkt als een fijne collage aan idee�n, melodielijnen en riffs, maar een overkoepelend muzikaal thema ontbreekt, waardoor de track niet als ��n geheel overkomt. Het nogal abrupte einde helpt daar ook niet bij. Desondanks is Sunwalker een interessante toevoeging aan de uitgebreide discografie van Morphinist, die bovendien een nieuwe kant van deze artiest laat horen.

Tracklist:
1. Sunwalker