De CD is aardig geproduceerd. De nummers zitten goed in elkaar en zijn allemaal vrij donker, slepend en melodieus. Harde en zachtere stukken worden afgewisseld, wat ook voor de zang geldt. De zanger zingt op sommige momenten een beetje zeurderig, dit wordt afgewisseld met geschreeuw. Het nummer 'Night Came Sick' heeft met vlagen een 'Mudvayne-feeling'. Met name de zang en de bass in de coupletten en de bridge doen mij denken aan Mudvayne. In de overige nummers komt dit ook af en toe naar voren, maar minder dan in 'Night Came Sick'.
De rest van de nummers zijn ook zeker aardig. Sterke riffjes, strak drumwerk en mysterieus gitaar gepingel. Er wordt zelfs gebruik gemaakt van instrumenten die je niet vaak in dit genre tegen komt. Zo begint 'Distress' met het geluid van een didgeridoo en hier en daar hoor je in de nummers wat extra percussie. Enige minpunt is dat de nummers niet echt blijven hangen. Daarnaast heb ik niet de neiging de CD weer opnieuw aan te zetten. Maar dat kan ook liggen aan het feit dat het maar vier tracks zijn die ik de afgelopen dagen genoeg heb gehoord.
En ding is zeker; de originaliteitsprijs zullen ze met dit schijfje niet winnen. Maar then again, er zijn maar weinig bands die vandaag de dag nog met iets origineels komen. Het klinkt in elk geval erg goed voor een jonge band die nog maar sinds een jaar in deze line-up bij elkaar zijn. Dit jaar zullen ze met een promotie tour Europa proberen te overtuigen, en de release Neurasthenic is een stap in de goede richting. Mainline is worth checking out.
Tracklist:
1. Distress
2. Shoulder
3. Night came sick
4. One by one
