Hoewel Eternal Breath al twintig jaar bestaat, is The Joker het debuutalbum van de band uit Oostrozebeke, die opgericht is door zanger Andy Polfliet en gitarist Marino Decaluwé als Lightning Strike. Met drummer Narre (ex-Dreft), zanger Nico Sagaert en bassist Nicolas Bruggeman, beiden ex-Death Anos, was de line-up compleet, werd de naam gewijzigd en de demo Empire Of Eternity (1996) uitgebracht. Marino en Nicolas speelden destijds ook in de deathmetalband Gardens Of Grief. Hoewel die band kort daarna ophield te bestaan, kwam het niet tot schrijven van nieuw materiaal voor Eternal Breath.
Na een pauze van drie jaar later pakten de mannen de draad weer op en namen ze de demo Promo 2001 op, gevolgd door de demo Symphony Of Agony (2002), beide met Pedro Lobbe als zanger. Meer wijziging in de line-up volgden, net als de demo Welcome To Hell (2006), maar de zoektocht naar een geschikte drummer en zanger hield maar niet op. Kenny Geerts (gitarist Wizz Wizzard) nam plaats achter de drumkit en uiteindelijk besloot Andy zijn gitaar aan de wilgen te hangen. Hij besloot verder te gaan als frontman. Gitarist Robin Vancayseele (Decades Of Metal) nam de rol van Andy over en de band speelde op de Belgische festivals Graspop en Skullfest, maar stond ook op SOS-Fest in Manchester. Vorig jaar, nadat bassist Aaron Soen de plaats van Brecht had ingenomen, was Eternal Breath klaar om de studio in te gaan voor de eerste full-length.
Het is nu duidelijk waarom de wereld twintig jaar heeft moeten wachten op het debuut, maar het gaat natuurlijk om de muziek. Die is een mengeling van old school Bay Area-thrash en power metal. Dat Eternal Breath ooit is begonnen als speedmetalband komt soms tot uiting in de hoge uithalen van Andy, maar ook in de leuke afsluiter Time. Hij is een uitstekende zanger, maar met een markant stemgeluid. Een smaakkwestie dus. Andy schrijft ook de lyrics en erg leuk is het antwoord op Metallica’s Master Of Puppets vanuit het perspectief van de puppet in de titeltrack. Dat is niet de enige verwijzing naar Metallica, want in Back In Time zijn de akkoorden van Fade To Black te herkennen.
Het instrumentale First Step had wat later op de plaat moeten staan, maar de nummers zitten goed in elkaar. Een echte uitschieter, naast de titeltrack, is Rich & Poor. Dit is een duet met Josey Hindrix (Ostrogoth) en hij is niet de enige die een gastbijdrage levert, want in Back In Time speelt gitarist Guy Commeene (Dyscordia) een stukje mee. Guy maakte overigens ook het schitterende artwork. Ondanks enkele bekend klinkende fragmenten, zoals in Shadows Of The Dark, is er wel een eigen draai aan gegeven. Daarom is het ze vergeven dat hier en daar geleend is, vooral van het oude Metallica. The Joker is gewoon een goede plaat.
Tracklist:
1. The Joker
2. Mass Domination
3. First Step
4. Back In Time
5. Rich And Poor
6. Shadows Of The Dark
7. End Of The Line
8. Time