De muziek van Locrian laat zich moeilijk in ��n woord omschrijven. Er is op zijn minst een hele zin voor nodig. �Een mengeling van ambient, drone, noise en atmosferische (post-)black metal� lijkt nog de beste beschrijving te zijn die het meest recht doet aan het gelaagde geluidslandschap van deze Amerikanen. Het twee jaar geleden verschenen Return To Annihilation wist al aardig wat hoofden te draaien, maar met Infinite Dissolution lijkt de band definitief van plan om door te breken naar een groter publiek. Die vastberadenheid uit zich echter niet in toegankelijke nummers of catchy deuntjes. Integendeel: dergelijke knievallen hoeft de luisteraar niet te verwachten op deze nieuwe full-length. Nee, de vastberadenheid uit zich in een kwalitatief fantastisch in elkaar zittend album dat zich als ��n lange track laat beluisteren.

De toon wordt gezet met het geweldige openingsnummer Arc Of Extinction, een prachtig opgebouwd nummer dat begint met aanzwellende, dreigende ambient-drones op een bedje van psychedelische elektronica. Gaandeweg doen zoemende riffs, koortsachtige blackmetalinvloeden en weggemoffelde screams hun intrede. Die diverse invloeden vloeien op haast naadloze wijze samen. Dark Shales begint met dreigende ambient die als een donkere wolk boven fraai, akoestisch gitaarwerk hangt. Het nummer doet me denken aan de prachtige post-metal van Inter Arma � en dan met name het schitterende, ingetogen tweeluik The Long Road Home.

De manier waarop Locrian de meest diverse invloeden en stijlen combineert tot ��n vanzelfsprekend geheel, is buitengewoon knap. Zo is KXL I een overdonderend nummer waarin subtiel pianowerk samengaat met verwrongen percussie. Gaandeweg neemt zinderende, luidruchtige noise het voortouw. Dat zal niet ieders �cup of tea� zijn, maar het werkt perfect. In An Index Of Air zijn we ineens in een The Ocean-achtig post-metallandschap beland, terwijl KXL II met zijn krakende ambient, ritualistische percussie, fieldrecordings van vogelgetsjilp en weemoedige vioolklanken misschien wel het meest bevreemdende nummer van deze plaat is. Waanzinnig knap!

Zo is Infinite Dissolution een enorm spannend album, dat de luisteraar voortdurend in het ongewisse laat. Er valt met geen mogelijkheid te voorspellen hoe de nummers zich ontwikkelen, maar tegelijkertijd voelt de plaat volstrekt natuurlijk en coherent aan en zit er een geweldige �flow� in en tussen de nummers. Hoe vaker Infinite Dissolution zijn rondjes draait, hoe meer opvalt hoe enorm goed dit album in elkaar zit. Een volstrekt genre-overstijgend pareltje, een viering van muzikaal eclecticisme waarin alles kan. Locrian is de belichaming van eigenzinnigheid en de kracht van het experiment.

Tracklist:
1. Arc Of Extinction
2. Dark Shales
3. KXL I
4. The Future Of Death
5. An Index Of Air
6. KXL II
7. The Great Dying
8. Heavy Water
9. KXL III