Toen ik voor de eerste keer de nieuwe plaat van Islay opzette, zat ik meermaals met gefronste wenkbrauwen te luisteren. Na het ongetitelde debuut in 2012 is The Angels Share de tweede release van de deathmetalband uit Emsland. Het lijkt alsof de Duitsers ieder mogelijk idee hebben geprobeerd te verwerken in de nummers. Sommige passages komen in eerste instantie vreemd over, maar na meerdere luisterbeurten hebben ze ook wel iets verfrissends.
Vernieuwend of progressief kun je The Angels Share toch niet noemen. De basis is melodeath in Gteborgstijl met blackmetalinvloeden, zoals goed te horen in de uitstekende opener Self Adulation. Zanger Chicken wisselt diepe grunts op een prettige manier af met screams en zet een uitstekende prestatie neer. Hoe goed zijn duellerende vocalen in de mix staan, blijkt vooral in Under The Sway Of God.
Een track die in eerste instantie vreemd overkomt, is Instinct. Het is een nummer dat je eerder zou verwachten van bijvoorbeeld Equilibrium. World Wide Suicide opent veelbelovend, maar de cleane groepsvocalen in het refrein zijn absurd. In Dein Herz en Havok And Decay krijgt black de overhand en vooral die nummers worden na iedere luisterbeurt beter. Datzelfde geldt voor het catchy Blind Messiah en voor Napalm Solution. In Go Astray zijn de toetsen erg overheersend, terwijl ze in Charger echt iets toevoegen. De titeltrack tot slot is een zeer fraaie compositie, al zou deze symfonische track echt af zijn geweest, wanneer de pianomelodie op een vleugel gespeeld zou zijn.
Islay is een band met leuke ideen, maar het komt niet altijd even goed over. Ze proppen teveel in die vijfenveertig minuten, waardoor het een rommelige indruk geeft. Maar, al met al is The Angels Share zeker de moeite waard eens te luisteren.
Tracklist:
1. Self Adulation
2. Under The Sway Of God
3. World Wide Suicide
4. Dein Herz
5. Havok And Decay
6. Blind Messiah
7. Instinct
8. Go Astray
9. Napalm Solution
10. Charger
11. The Angels' Share
