Het idee om de samenwerking met klassiek geschoolde musici aan te gaan, is niet zo gek. Al eerder bewees de muziek van het Engelse collectief zich uitstekend te lenen voor een vermenging met onder andere strijk- en blaasinstrumenten. Ook op deze release blijkt de combinatie geslaagd, getuige Last Regret, Victims Of The Past (beide, net als Your Own Reality, voor het eerst live gespeeld) en Gothic. Toch zijn de klassieke extras niet overal van toegevoegde waarde (Tragic Idol en Soul Courageous). Het grootste nadeel is dat het geheel wat te druk wordt. Het neemt niet weg dat de musici onder leiding van Levon Manukyan, die eerder samenwerkte met Marilyn Manson, Alice Cooper, Nightwish (en vele anderen), een prima prestatie leveren.
De tweede disc bevat zoals reeds vermeld geen bijdrage van het koor en van het orkest. Er is dus wat dat betreft gewoon sprake van een regulier optreden. Dit gedeelte van het optreden luistert wat makkelijker weg. De uitvoeringen van The Enemy, Erased, True Belief, Say Just Words en The Last Time vallen in positieve zin op, maar Isolate, As I Die en One Second zijn niet bovengemiddeld.
Dat het zo lang heeft geduurd voordat Symphony For The Lost is uitgebracht, heeft onder andere te maken met het feit dat er veel studio-uren in zitten om de release van een goede sound te voorzien. Ooggetuigen verklaren namelijk dat ze het orkest niet altijd goed konden horen en dat Nick Holmes moeite had met zijn performance. Dat laatste is op het uiteindelijke product hoorbaar, maar het gesleutel aan de opnamen heeft voor een acceptabele productie gezorgd.
De Bulgaarse fans lijken niet om de kritiek te malen. De reacties zijn uitbundig en goed hoorbaar. Ze klappen mee, zingen mee en juichen hun idolen toe. Af en toe is het publiek in beeld. Al staat men wel wat ver van het podium af, het blijft een mooie setting om je favoriete band in een tweede-eeuws theater te mogen aanschouwen. Achter de band zelf hebben de dirigent en het orkest plaatsgenomen en op de tweede verdieping staat het koor te zingen. Alles is behoorlijk in beeld gebracht, maar er is geen sprake van topcamerawerk. Pluspunt is dat alle songs van het optreden op deze release staan en er niet geknipt is in de opmerkingen tussen de nummers door. Dat draagt bij aan de live-beleving, ook al heb je de beelden er niet bij.
Natuurlijk schaffen de echte Paradise Lost-fans deze release aan, maar twijfelaars doen er goed aan om eerst de trailer te bekijken om te beoordelen of een aankoop de moeite waard is. Het is een aardig optreden in een mooie setting. De dvd is geen top, maar tegelijk ook geen flop. Het studiomateriaal is echter sterker. Symphony For The Lost is verkrijgbaar als een deluxe edition met een 48-paginas tellend booklet op dubbel cd, inclusief dvd en als dubbel-lp, inclusief dvd en het boekje.
Disc 1 (met koor en orkest):
1. Tragic Idol
2. Last Regret
3. Your Own Reality
4. Over The Madness
5. Joys Of Emptiness
6. Victim Of The Past
7. Soul Courageous
8. Gothic
Disc 2 (zonder koor en orkest):
1. The Enemy
2. Erased
3. Isolate
4. Faith Divides Us, Death Unites Us
5. As I Die
6. One Second
7. True Belief
8. Say Just Words
9. The Last Time
