�Ladies and gentlemen. Welcome to the last ride you will ever take. Please remain seated.� Met deze sterke openingszin gaat Rollercoaster Deathride van start. Het is de openingtrack van Taste The Floor. Met deze ep wil Irritation de draad weer oppakken. De band uit Wageningen bracht acht jaar geleden een demo uit, When The Shit Hits The Fan, maar verdween even plotseling als dat ze gekomen waren.

Irritation noemt de eigen muziekstijl up-tempo hysterical thrash metal, wat ze zelf hyperthrash zijn gaan noemen. Mijn eigen interpretatie is thrash/death/punk, want al deze stijlen zijn duidelijk te horen in de razendsnelle thrash van deze heren. De band heeft gelukkig gekozen voor een sound die behoorlijk old-school is, waardoor de muzikale kwaliteiten van de bandleden het best naar voren komen. Daarbij valt vooral de techniek van bassist CW de Boer op, die een beetje doet denken aan het herkenbare geluid van Steve Harris.

De vocalen van Cees Heijdel houden het midden tussen thrash en death metal, maar het is de zang van gitarist Bram Peters die zorgt voor een perfecte balans tussen agressiviteit en een vleugje humor. Dat komt het sterkst naar voren in de titeltrack, samen met de openingstrack een nummer van absolute wereldklasse. De energie spat eraf.

Alleen het nummer Justified kan ik wat minder waarderen. De riffs zijn erg eentonig en een lekkere thrashsolo ontbreekt. Drummer Frank Ruisch lijkt zo nu en dan met bassist CW een iets afwijkend tempo aan te houden dan het gitaristenduo Davy Schoeder en Bram Peters, waardoor het nummer toch iets heeft dat interessant is.

Ik heb genoten van de rit in deze achtbaan en kijk vol verwachting uit naar het album. De release is aangekondigd voor de herfst van dit jaar. Irritation zal ook weer de podia betreden, dus ook wat dat betreft iets om naar uit te kijken. Hyperthrash, I love it!

Tracklist:
1. Rollercoaster Deathride
2. Justified
3. Concrete Man
4. Cold Shoulder Shell Shock
5. Taste The Floor