Als donderslag bij heldere hemel kwam enkele maanden geleden het nieuws dat Angela Gossow gestopt is als frontvrouw van Arch Enemy. Tegelijk kwam ook het nieuws dat Alissa White-Gluz haar opvolgster is en dat er in het geheim zelfs al een nieuw album is opgenomen. War Eternal is het resultaat en om gelijk maar de conclusie te verklappen: dat resultaat mag er zeer zeker wezen.
War Eternal is op en top Arch Enemy. Het bevat alles dat we van de band gewend zijn. Spetterende solo's, felle riffs, lekkere gitaarharmonien en pakkende melodien. De nummers hebben genoeg ruimte om dit alles goed te laten horen. De komst van nieuwe gitarist Nick Cordle zal er zeker aan hebben bijgedragen dat er iets meer variatie in de muziek zit dan op bijvoorbeeld voorganger Khaos Legions. Na de wat standaard intro barst het geweld los met het heerlijk brute Never Forgive, Never Forget, dat samen met No More Regrets een van de snelste Arch Enemy-nummers ooit is. Daarna wordt het gas af en toe wel teruggenomen, maar de felheid blijft. De nieuwe leden hebben voor een hernieuwde energie gezorgd die de nummers net dat beetje extra geven, wat de band hard nodig had. De songs zijn weer spannend en fris, wat ik toch een paar albums gemist heb bij Arch Enemy.
Waar iedereen het meest nieuwsgierig naar is, is natuurlijk hoe nieuwe zangeres Alissa White-Gluz (van The Agonist en Kamelot) het er van af brengt. Het antwoord daarop is: goed. Ze zorgt er sowieso voor dat Arch Enemy nog altijd klinkt als Arch Enemy. Sterker nog, als je niet weet dat de band een nieuwe zangeres heeft en de bandfoto niet ziet, is er grote kans dat je niet gelijk doorhebt het niet dezelfde dame is. Nu klinkt Alissa niet precies als Angela, maar het is wel duidelijk wie haar grote voorbeeld geweest is. Toch zijn er verschillen waardoor het album niet "het zoveelste Arch Enemy album" is. De nieuwe frontvrouw zorgt voor net wat subtiele veranderingen in het geluid, waardoor het weer fris klinkt. Haar grunt is wellicht net wat minder diep dan die van haar voorgangster en de zanglijnen zijn soms net wat anders dan je verwacht, wat voor wat afwisseling zorgt, zonder dat het gelijk totaal anders klinkt.
Zoals gezegd, dit album mag er zeer zeker wezen. Met ruim drie kwartier is het niet te lang en ook niet te kort, en er valt genoeg te beleven. Arch Enemy is terug van niet echt weggeweest, met een uitstekende nieuwe zangeres en een verdomd goed album op zak.
Tracklist:
1. Tempore Nihil Sanat (Prelude In F Minor)
2. Never Forgive, Never Forget
3. War Eternal
4. As The Pages Burn
5. No More Regrets
6. You Will Know My Name
7. Graveyard Of Dreams
8. Stolen Life
9. Time Is Black
10. On And On
11. Avalanche
12. Down To Nothing
13. Not Long For This World
