Jaysynth weet bovenal een eigen sound te creren en dat is op zichzelf al bijzonder knap in het postrockgenre. Wie op Until We Meet Again dan ook enerverende geluidsuitbarstingen en zinderende climaxen verwacht (zoals bands als Mono en Explosions In The Sky dat in hun oudere werk laten horen), komt bedrogen uit. De toon op dit album is namelijk vele malen kalmer, met rustig voortkabbelend akoestisch gitaarwerk en een bij vlagen minimalistische sfeer.
De sound wordt echter verrijkt door warme klassieke invloeden (keyboard, cello, viool) en subtiele, maar sprankelende elektronica. Vooral op het zeer fraaie Heart pakt de combinatie van zoete, kalme postrock, glitch-achige effecten en invloeden uit de triphop erg goed uit. Hetzelfde geldt voor nummers als Feline en Incandescence, die er door de subtiele elektronica echt uitspringen. Hoewel het album op het eerste gehoor ietwat saai kan aanvoelen, maken deze nummers duidelijk dat er onder de oppervlakte van alles gebeurt.
Until We Meet Again is dan ook een fijn, lieflijk plaatje geworden, dat het niet moet hebben van overdadige bombast of extatische pracht en praal, maar juist schoonheid in de kleine details probeert te zoeken. Daar slaagt deze band heel aardig in. Het eindresultaat is een onderhoudend en charmant klein album. Ik ben benieuwd hoe deze band zich verder gaat ontwikkelen. Overigens is Until We Meet Again gratis te downloaden van de Bandcamp van Jaysynth. Dat is dan ook weer mooi meegenomen.
Tracklist:
1. Yearning
2. Heart
3. Eclipse
4. Cerulean
5. Feline
6. Incandescence
7. Tiny
8. Natural Affinity
