Als er ��n melodieuze deathmetalband is die zich laat voorstaan op constante hoge kwaliteit, dan is het wel Dark Tranquillity. Daar waar andere grondleggers van het genre zich van hun oude fans vervreemden door het integreren van elektronische en moderne invloeden met wisselende resultaten (In Flames) of juist door in herhaling te vallen geleidelijk aan impact inboeten (Children Of Bodom), leveren deze Zweden keer op keer prima plaatwerk af. De band opereert dan ook als een goed-geoliede machine, maar wel een die regelmatig een fikse software-update krijgt.

Het zegt dan ook veel over de kwaliteit van Dark Tranquillity dat ook deze band geleidelijk aan meer elektronische invloeden in zijn muziek heeft ingebouwd, maar in tegenstelling tot In Flames veel minder oude fans hiermee heeft af gestoten. En waarom ook, want platen als Damage Done, Fiction en vooral het fantastische Character zijn het bewijs dat oude en nieuwe invloeden elkaar niet hoeven te bijten, maar elkaar juist kunnen aanvullen en versterken. Hoewel Construct dus alweer album nummer tien is, staat Dark Tranquillity nog altijd met twee benen in het heden.

Dat blijkt al direct uit de verrassende opener For Broken Words, een nummer dat de luisteraar behoorlijk op het verkeerde been zet. Het is een van de meest trage en slepende nummers die Dark Tranquillity tot nu toe geschreven heeft, bij vlagen behoorlijk onderkoeld en zelfs dreigend, maar toch met die kenmerkende melodieuze ondertoon. Het is niet de enige verrassing, want ook Uniformity is opmerkelijk ingetogen, met zelfs een prominente rol voor plechtige cleane zang (die ook in een aantal andere nummers terugkeert). Hoewel ik de band liever wat meer hoor spetteren, is de compositie echter interessant genoeg om overeind te blijven.

Er staat echter ook genoeg herkenbaar Dark Tranquillity-materiaal op Construct. Traditioneel goed zijn nummers als The Science Of Noise (met subtiel gedoseerd muzikaal spierballenwerk), het opzwepende Apathetic (dat het meest teruggrijpt op Character) en het met subtiel futurisme doorspekte Endtime Hearts. Het prachtige The Silence In Between bezorgt mij zelfs kippenvel vanwege het majestueuze refrein. Ook het transparante geluid, met relatief veel �ademruimte�, is typerend voor de band.

Construct is vooral een knappe plaat geworden, een typische plaat van een band die op decennia ervaring kan bogen, maar niet op zijn lauweren rust. Een plaat van een band die zich weigert te laten defini�ren, maar er toch keer op keer in slaagt om vernieuwingsdrang en herkenbaarheid hand in hand te laten gaan. Niet geheel onverwacht is het niet de beste plaat uit de carri�re van Dark Tranquillity, maar w�l een fris en energiek geheel dat bewijst dat deze band nog lang niet uitgeblust is.

Tracklist:
1. For Broken Words
2. The Science Of Noise
3. Uniformity
4. The Silence In Between
5. Apathetic
6. What Only You Know
7. Endtime Hearts
8. State Of Trust
9. Weight Of The End
10. None Becoming
11. Immemorial
12. Photon Dreams