Het album klinkt erg volwassen en professioneel. Al vanaf het openingsnummer Falling Down wordt mij duidelijk dat de band goed de oortjes te luisteren heeft gelegd bij Within Temptation (meerstemmige koortjes, vertrouwd klinkende zanglijnen) en Evanescence, een band waar men al eerder door is benvloed. Gitarist Sascha Kondic is hoorbaar blij om eindelijk weer wat tracks op te nemen want het spelplezier en de energie druipen er vanaf. Ook Carla Van Huizen klinkt beter en volwassener dan ooit tevoren. Ik durf zelfs zo ver te gaan dat Sharon Den Adel (Within Temptation) er een geduchte collega-zangers bij heeft gekregen, en Amy Lee (Evanescence) zou gek worden van de veel betere stembeheersing.
Het nummer Drowning is een mooi voorbeeld van het vernieuwde La-Ventura. Mooie, donkere en mysterieuze opbouw, prima vocalen. Leuk contrast ook met de toegankelijkere nummers zoals bijvoorbeeld Falling Down en Close To You. Maar de band levert nog de mooiste song af met Time And Time Again. Misschien komt het omdat ik ook de muziek van hun twee muzikale invloeden erg kan waarderen, maar dit nummer doet me echt wat. Geweldige koortjes, beheerst ingespeeld en toegankelijk voor een breder publiek. Mocht er een single gekozen moeten worden dan zou dit een prima optie zijn. En ding ontbreekt voor mijn gevoel aan het album: ik had van deze band graag eens een ballad gehoord. Ik heb de hoop dat dit in de toekomst ooit nog eens gaat gebeuren.
Zo vroeg in het jaar moet ik al concluderen dat dit album in mijn top vijf zal gaan eindigen over 2013. Ik kan alvast niet wachten totdat deze band groot wordt neergezet, of opgepikt wordt als support act voor een grotere band. La-Ventura verdient met dit album veel respect en waardering die veel verder gaat dan de burelen van een nederige recensent. Chapeau!
Tracklist:
1. Falling Down
2. Human Vanity
3. Close To You
4. Song For An Idiot
5. White Crow
6. Drowning
7. Time And Time Again
8. Neverending Story
9. The Only One
10. Watch Me Go
