Daar is natuurlijk niets op tegen. Met of zonder Piggy, is de band nog altijd een publiekstrekker. Een mooi signaal vanuit Nederlandse bodem was de uitnodiging van het Roadburn festival om als gastcurator op te treden. Een jaar eerder speelden ze er al twee shows; ook een eer die voor weinig bands weggelegd is. Veel waardering dus voor deze toch vrij legendarische band. Het is dan ook vanwege die reden dat ze met Target Earth op de proppen komen.
Target Earth is in ieder geval een leuke plaat die ik zelf vooral zie als een logische opvolger van de in 2010 verschenen Infini. De heren van Voivod geven zelf op hun website aan dat specifieke nummers verwijzen naar bepaalde platen uit hun discografie. Iets dat ik zelf een beetje vergezocht vind. Het is gewoon Voivod: erg experimenteel en hard. Het mengelmoesje van stijlen bevalt wederom. Iedere plaat weerspiegelt een gemoedstoestand en Target Earth komt op mij wat degelijker over. Zodoende hoor ik er wel in terug dat de heren een hoofdstuk hebben afgesloten en rustig een herstart maken. Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat het gewapende figuurtje van het debuut War And Pain weer duidelijk terug is op het artwork, zij het in een iets andere gedaante. Ook het nieuwe logo suggereert naar een nieuw (rustiger) begin. Niet dat Voivod het nu echt rustig aan doet, maar het is minder (prettig) chaotisch dan voorheen. Daarmee wil ik nog wel concluderen dat Target Earth me minder trekt dan de voorgaande albums. De tijd zal leren of Piggy echt gemist gaat worden.
Tracklist:
1. Target Earth
2. Kluskap O'Kom
3. Empathy For The Enemy
4. Mechanical Mind
5. Warchaic
6. Resistance
7. Kaleidos
8. Corps tranger
9. Artefact
10. Defiance
