Alles klinkt namelijk heel erg braaf. Hun muziek is het beste te omschrijven als Motrhead en Volbeat die kwartetten met Misfits en Ramones. Nou klinkt dat best als een aardige cominatie, maar alle bovenstaande bands hebben een smerige kwaliteit in hun muziek: leer, bier en motoren. In plaats daarvan levert Lucky Sinners meer iets in de trend van gympies, bubblegum en scooters. Alles klinkt zo poppy en overgeproduceerd dat de scherpe kantjes er volledig vanaf zijn.
De nummers op zich zijn best aardig, en vooral Gypsy Girl en Lucky Sinners vallen op, maar daar staat een oersaaie cover van Twisted Sisters We Are Not Gonna Take It tegenover. Ik ben niet echt overtuigd van de zanger, die er regelmatig net naast lijkt te zitten, maar dit kan ook aan het gevoel dat de band wil uitdragen liggen. De kwaliteiten van de andere muzikanten zijn wel degelijk aanwezig, maar deze verbleken in de productie.
Ik wil zeker niet zeggen dat Lucky Sinners kansloos is. Met een vlammende, smerige productie zou er waarschijnlijk een beter product zijn neergezet en ik hoop dan ook dat deze heren voor hun volgende plaat een goeie producer in de arm nemen. Crankshaft Stories raakt 'm nog niet wat mij betreft.
Tracklist:
1. To Hell And Back
2. Troublebound
3. Access Denied
4. Gypsy Girl
5. Wreckless Youth
6. We Are Not Gonna Take It
7. Highway 66
8. Suffo-Kate
9. Devil Doll
10. City Of Sin
11. Lucky Sinners
12. Reach For The Sky