Het debuutalbum van deze Zwitsers is hierop geen uitzondering. Met One hebben ze toch iets meer te bieden dan het gros van de nieuwe metalcorebands, al blijft de originaliteit karig. De receptuur is namelijk niet anders dan de rest; snelle melodieuze riffs, een overkill aan breaks, veel doublebass en vocalen waar geschreeuw met diep gegrom wordt afgewisseld. Wel weet de manische agressie je behoorlijk bij de strot te grijpen. Er lijkt veel opgekropte woede in deze jongens te zitten en dat weten ze redelijk goed te uiten in de muziek. Met name de vocalen, die wat weg hebben van die van Hatebreeds Jamey Jasta, en het strakke drumwerk verdienen een dikke pluim.
Echter is het melodieuze aspect een behoorlijke dooddoener op deze plaat. Het is allesbehalve functioneel en past voor het grootste gedeelte niet in de muziek. Daardoor klinken meerdere nummers rommelig en slordig. Een bescheiden solo hier en daar geeft meer irritatie dan dat het verwondering oproept. Daarnaast ontbreekt de spanningsboog op de plaat; na een kwartier heb je genoeg gehoord en dan krijg je nog een half uur van hetzelfde voor de kiezen.
Dat Beyond The Vortex nog niet weet te overtuigen komt allicht doordat deze band pas vorig jaar is opgericht. One is zeker geen slecht album, maar weet amper te boeien. Het is echt geen materiaal waarmee je op termijn de metalscene zal veroveren. Maar aangezien geduld een schone zaak is, zal de band er goed aan doen om vooral veel te oefenen, veel te schrijven en niet meer in zon kort tijdbestek een album in elkaar te zetten. Dan komt het zeker een keer goed.
Tracklist:
1. The Inception
2. This Infinite Delirium
3. Devotion, Submission, Damnation
4. Black Hearts And Red Spades
5. My Deliverance
6. Never Again
7. Passing Embers
8. 26
9. Youll Never See
10. Therefore I Am
