Na een uitermate succesvolle start gaat het de laatste jaren toch iets minder goed met de melodieuze metalband Mercenary. Met de release van het ijzersterke 11 Dreams (wat mij betreft een van de sterkste albums van het afgelopen decennium) ontvingen deze Denen louter lof in de internationale metalpers en lag de wereld aan hun voeten. Het hierop volgende The Hours That Remain stelde echter teleur en ook binnen de band begon het te rommelen. De titel van het binnenkort te verschijnen Metamorphosis lijkt erop te duiden dat die periode van muzikale onenigheid en de bijbehorende zoektocht naar een (nieuwe) identiteit een behoorlijke tijd heeft geduurd.

Voordat dat nieuwe album echter verschijnt, is het zaak om nog eens stil te staan bij zijn voorganger. Het in 2008 verschenen Architect Of Lies is namelijk � in tegenstelling tot The Hours That Remain � w�l een geweldig album dat het niveau van 11 Dreams aardig weet te benaderen. De plaat klinkt namelijk buitengewoon consistent en de composities zijn van een zeer hoog niveau, waardoor de goed uitgedachte nummers al snel blijven hangen zonder ook maar ergens in simplisme te vervallen.

Muzikaal gezien klinkt Mercenary nog altijd als een onweerstaanbare combinatie van Nevermore, Communic en Evergrey. Stuk voor stuk bands die een strakke, moderne sound weten te combineren met schitterend uitgewerkte composities en daar ook nog eens een mooie emotionele laag aan weten toe te voegen. Zo is ook Architect Of Lies een album dat spettert, sprankelt, imponeert en weet te raken. Opener New Desire bouwt nog een beetje rustig op, maar met geniale nummers als Bloodsong (met een meesterlijk gezongen refrein) en het met geweldige melodielijnen doorspekte Embrace The Nothing maakt de band enorm veel indruk.

Een van de sterkste troeven van Mercenary zijn de zangers Mikkel Sandager en Ren� Pedersen, die samen een voortreffelijke combinatie vormen, waarbij moeiteloos wordt gewisseld tussen krachtige grunts, overtuigende cleane zang en sterke, Halford-achtige hoge uithalen. In combinatie met de uitstekende composities (ieder nummer kan bogen op een schitterend, pakkend refrein) en de smeu�ge solo�s zorgt dat voor een uitdagend album dat bol staat van de afwisseling.

Wat mij betreft plaatst Mercenary zich met Architect Of Lies dan ook met ��n ferme klap (terug) aan de top van de internationale metalscene. De band levert hier namelijk zomaar even een fantastisch klinkend album af, waar de kwaliteit aan alle kanten vanaf straalt. Iedere metalfan die van mening is dat er na de jaren negentig niets fatsoenlijks meer is uitgebracht, zou dit album dan ook eens moeten luisteren. Mercenary bevat wat mij betreft namelijk alles wat metal zo�n geweldig genre maakt: technisch vernuft, sterke composities, agressie, kracht, emotie en het vermogen om dat in geweldige nummers te gieten.

Tracklist:
1. New Desire
2. Bloodsong
3. Embrace The Nothing
4. This Black And Endless Never
5. Isolation (The Loneliness In December)
6. The Endless Fall
7. Black And Hollow
8. Execution Style
9. I Am Lies
10. Public Failure Number One