Is de beste man dan werkelijk zo’n genie dat zelfs zijn improvisatiekunsten de moeite waard zijn om met een breder publiek te delen? Helaas. Doodsangst laat op deze debuutdemo een klein half uur aan druilerige, doelloos voortkabbelende ‘lo-fi’ black metal horen die werkelijk kant noch wal raakt. Door het ontbreken van elke vorm van afwisseling, de duidelijk povere compositorische kwaliteiten en het bedroevende spel (misschien zijn noten en tablaturen er niet voor niets) ontbeert de muziek elke vorm van spanning.
Slechts het gruizige begin van Slabbaert – met tien minuten tevens het langste nummer op deze demo - doet vermoeden dat Doodsangst misschien over een klein beetje potentieel beschikt. Helaas gooit de ontzettend knullig klinkende drumcomputer vervolgens weer vrij snel roet in het eten. Al met al is Doodsangst een album dat ons het beste bespaard gebleven had kunnen worden. Een typisch voorbeeld van de negatieve neveneffecten van goedkope opnameapparatuur en gemakkelijke digitale verspreidingsmogelijkheden. Het enige pluspunt is de fraaie cover, dat dan weer wel.
Tracklist:
1. Een Dode Kwam Hem Halen
2. Den Helleruiter
3. De Spookhoeve
4. Slabbaert
.jpeg){kind=small}
