Djent... Kent u de nieuwe hype al? Een van de grondleggers van dit nieuwe 'genre' heeft zonder album uit te hebben gebracht al getekend bij Century Media. Het behoeft geen betoog dat dat niet voor elke band weggelegd is, maar waar is al die ophef dan over?

Samen met Bulb (het project van Misha Mansoor) wordt Tesseract gezien als de uitvinder/bedenker van 'djent', maar over de precieze oorsprong en betekenis van 'djent' bestaat nogal wat discussie. Volgens Mansoor is het een onomatopee voor palm muted akkoorden met zware distortion. In bredere zin wordt ook wel gesproken van bands die deze techniek toepassen en zo beschouwd is er meer sprake van een beweging of community. Hoe het ook zij, Tesseract heeft een voorproefje de wereld in geslingerd van hun 'binnenkort' te verschijnen album One.

De release van dat album is nu al bijna een jaar uitgesteld en het ziet er naar uit dat we het voorlopig eventjes met deze ep moeten stellen. Het zes nummers tellende voorgerecht is eigenlijk ��n lang nummer, duurt maar liefst 27 minuten en draagt de naam Concealing Fate.

Tesseract klinkt eclectisch, fris, sferisch, progressief, vernieuwend en bovenal: complex maar goed behapbaar. Het glijdt als het ware als verse haring door je keel (haring van de nieuwe vangst uiteraard). Tesseract is ook de term voor een vierdimensionale kubus (in de wiskunde). Wat dat betreft doet de band zijn naam eer aan: als je wiskunde eenmaal snapt, is de eenvoud waarmee de complexiteit omvat wordt, van onbeschrijflijke schoonheid. Maar nu is het wel weer genoeg met al die metaforen. Deze Britten zijn gewoon erg djent.

De band begon ooit als eenmansproject van Acle Kahney en hij neemt op deze plaat zelf de gitaar ter hand. Wat dit schijfje voor mij openbaarde toen hij in mijn cd-speler belandde, is enorm divers. Geef Meshuggah een portie paddo's en je krijgt een beetje een beeld: psychedelische ambientstukken met agressieve mathmetal grooves.

Die afwisseling wordt nog eens versterkt door het diverse stemgebruik van zanger Daniel Tompkins. Hij beheerst de emo-achtige zang tot in de puntjes zonder dat het als dat populaire/populistische gekweel overkomt. Bovendien zijn de verstaanbare grunts evenzogoed een compliment waard. Ook hier is variatie troef. Er wordt echt van alles op uw bordje geserveerd.

En toch weet de band het als een samenhangend gerecht te laten klinken. Ondanks de complexiteit, de enorme tempoverschillen en alle passerende genres is er een duidelijk herkenbare rode draad, een eenheid. Concealing Fate is ��n grote agressieve psychedelische trip die zijn weerga niet kent. Er is eigenlijk maar ��n mogelijkheid: ogen dicht, voel die trip, voel die groove en slikken, geniet!

Daar is dus al die ophef over: een van de origineelste releases van 2010 die absoluut in de top drie van mijn eindlijst van dit jaar gaat komen. Ik kan niet wachten tot het hoofdgerecht. OBER!

Tracklist:
1. Acceptance - Concealing Fate Part One
2. Deception - Concealing Fate Part Two
3. The Impossible - Concealing Fate Part Three
4. Perfection - Concealing Fate Part Four
5. Epiphany - Concealing Fate Part Five
6. Origin - Concealing Fate Part Six