Ondanks dat de zanger van Future Is Tomorrow geen gigantisch accent heeft, had ik toch meteen door dat het een Italiaan was. De beste man klinkt namelijk als een exacte kopie van Domine zanger Morby met zijn ietwat nasale geluid, maar desalniettemin zeer zuivere zanglijnen. Future Is Tomorrow is echter geen epische true metal, maar zit qua genre meer in de buurt van progressieve power metal.
Nu is de term progressieve power metal al sinds jaar en dag voornamelijk gekaapt door bands die een allegaartje van melodieuze gitaarstijlen door elkaar spelen (al dan niet met neoklassieke solos) en is daardoor niet echt vooruitstrevend meer te noemen. Fit To Die (Part I) is in dit opzicht geen uitzondering: hoge zang, gitaarsolos die alle kanten opgaan, soms een thrashy riff, dan weer een bombastisch AOR stukje en bovenal voortratelende drums. Ondanks dit gemis aan originaliteit is er niet echt iets aan te merken op het album. De productie is goed, de muzikanten beheersen hun instrumenten uitstekend en de nummers zelf zijn van behoorlijk niveau.
Wat de band echter wel mist is een eigen geluid en enkele echte uitschieters. De band klinkt nu voornamelijk als een combinatie van een hoop verschillende bands (Avantasia, Pagans Mind light, latere Sonata Arctica), maar een eigen gezicht ontbreekt. De liederen zelf zijn zoals eerder gezegd goed, maar dankzij het gemis aan echte knallers valt het nu extra op dat een aantal nummers niet blijft hangen en dat is zonde. Future Is Tomorrow mag zich echter op de borst kloppen met deze eerste full-length, want het talent is zeker aanwezig. Als de band net dat extra ingredint op het volgende album zou toevoegen, weet ik zeker dat het volgende product een absolute topper wordt.
Tracklist:
1.Dead [Requiem Aeternam]
2.Another Soul [Kyrie]
3.Awakening the Ghosts
4.All for You [Dies Irae]
5.Stories to Tell [Tuba Mirum]
6.Fit to Die
7.Save us, Source of Mercy [Rex Tremendae]
8.The Day of Retribution [Recordare]
