Als ik niet had gezien dat dit album eigenlijk al in 2006 is uitgebracht en de bandnaam Destinations Calling is, had ik gezworen dat Stratovarius eindelijk weer eens een goede plaat had gemaakt. Helaas, het mocht nog niet zo zijn, maar deze band vult de leegte op een meer dan capabele wijze.
In het europower metalgenre, waarbij uptempo power metalliederen worden afgewisseld met aan jaren 80 hardrock herinnerende midtempo stampers en zoete ballads is de concurrentie sinds het ontstaan van Stratovarius (en door de komst van Sonata Arctica) moordend. Destinations Calling is in dit opzicht absoluut geen second coming of Christ, maar toch een erg sympathieke band.
Opener Fallen From Grace klinkt vertrouwd in de oren dankzij een heerlijke catchy gitaarlijn en zanglijnen die aan de al eerder genoemde Finse band doen denken, terwijl de riffschemas van een song als Bleeding Again doen denken aan de gloriedagen van Queensrche. Neem dan de prachtige gitaarsolos en het gebrek aan overheersende keyboard partijen en we kunnen stellen dat deze band in de eerste plaats het goede heeft overgenomen van de power metal giganten die hen voor gingen, maar tegelijkertijd ook de moeite hebben genomen enkele hinderlijke aspecten weg te laten.
Na de epische afsluiter Destinations Calling is echter niet alles even goed bevallen. De aan Timo Kotipelto herinnerende zang is namelijk op bepaalde momenten lang niet zo krachtig en veelzijdig als de inspiratiebron zelf, terwijl sommige nummers halverwege inkakken. Alles bij elkaar opgeteld klinkt Invisible Walls, mede gerugsteund door de prima productie, toch overtuigend en professioneel. Zeker de moeite waard voor Stratovarius liefhebbers die vinden dat het nieuwe album wel erg lang op zich laat wachten.
Tracklist:
1. Intro
2. Fallen From Grace
3. Sinthetic
4. Trapped In Silence
5. Bleeding Again
6. Prolog
7. Invisible Walls
8. Disconnected
9. Sentenced
10. Turning Away
11. Destinations Calling
