Het angstzweet brak me al uit toen ik de biografie van deze band las. Wat nou die angst veroorzaakte? Jemineye is namelijk een Italiaanse band. Nu staat metal uit Itali� voor mij bekend als ��n grote stroom bagger, gejengel en voorspelbare meuk waar ik ernstige migraine van krijg. Nee, ik vind Itali� een prachtland, maar van metal lijken ze geen mozzarella te hebben gegeten. Maar gelukkig ben ik ook de beroerdste niet en wil ik deze demo best een eerlijke kans geven.

Jemineye is een band bestaande uit twee leden: namelijk gitarist Matteo Marano en zanger Valentino Valentini. Om voor deze plaat de �familia� compleet te maken, hebben ze nog tijdelijk een basgitarist en drummer gestrikt. Het begin van de plaat bevestigd mijn vooroordelen over Italiaanse metal wederom. God, god, god wat een ellende. Een zompig, half-tempo riffje wordt ondersteund door beroerde zang. Goed, dan heeft Valentini weliswaar een prima stem, maar de ritme en timing ontbreekt volledig. Snel vergeten deze opening.

Maar warempel, in de vier nummers die volgen komen plotseling de kwaliteiten van de mannen opeens naar boven. De muziek wordt gevarieerder en ook meteen interessanter. Het begint zowaar ergens op te lijken. Jemineye meet zich een stijl aan wat te vergelijken is met een mix van heavy metal met melodieuze thrash. Hoewel de handrem er nog veelvuldig op lijkt te zitten, ligt het stukken beter in het gehoor. De stem van Valentini past zich ook beter aan de op muziek en Marano slingert en nog een paar prima solo�s uit.

Waarom ze voor zo�n slechte opener hebben gekozen is mij een raadsel. Maar de rest van de demo schept vertrouwen voor een mooi vervolg. Ik ben benieuwd hoe Jemineye zich in de toekomst zal ontwikkelen. Wat mij betreft kan deze band mijn scepsis tegenover Italiaanse bands wegnemen als ze straks met een goede langspeler komen aanzetten.

Tracklist:
1. My Direction
2. Bite Your Pain
3. Lust For Death
4. Impossible Reality
5. A Way For Tomorrow