Als je voor de grap eens wat bandfotos opzoekt, zie je meteen dat deze gasten er nog belachelijker uitzien dan Municipal Waste, Poison en Mtley Cre bij elkaar. Muzikaal is het een mengelmoes van glam metal, eighties hardrock en pop, en vallen er tevens vergelijkingen te trekken met moderne bands als Bullet For My Valentine, Good Charlotte en Avenged Sevenfold. De songs zijn meezingbaar (met veel "oh, oh, oh, ooohs" en "na, na, na, nas") en handelen over de onmisbare zaken in het leven als feesten en lol hebben, en hoe het voelt om jong te zijn.
Toch mogen er geen misverstanden over bestaan dat deze jongens een aardig potje kunnen spelen. Omdat de serieusheid ver te zoeken is wil dat nog niet zeggen dat het spelniveau niet om over naar huis te schrijven is. Met name leadgitarist Shred Sean is een geweldenaar en de wilde solos vliegen dan ook in het rond. Zanger Tony Gambino zingt vaak clean, terwijl hij tijdens de breaks ook regelmatig zijn tanden laat zien en duidelijk maakt ook te kunnen grommen. De nummers zitten kunstig in elkaar en het geheel wordt afgemaakt door een keyboardgeluid dat geen enkele andere hedendaagse band meer durft te gebruiken.
Blessed By A Broken Heart verheft belachelijkheid tot een kunst. Fout, fouter, foutst is dan ook zeker van toepassing op deze jongens. Toch is Pedal To The Metal een lekker rockend plaatje waarop ook de kwaliteiten van de muzikanten naar bovenkomen. Hoef je niet altijd serieuze metal te horen en was je in de jaren tachtig ook al niet vies van de hele glam-beweging, dan zou deze band je best eens kunnen bekoren.
Tracklist:
1. Intro
2. She Wolf
3. Show Me What You Got
4. Move Your Body
5. Shes Dangerous
6. To Be Young
7. Doing It
8. Blood On Your Hands
9. Dont Stop
10. Carry On
11. Ride Into The Night
