De inkt van mijn review van de demo The Awakening was nog niet droog, of een paar maanden later kreeg ik alweer het eerste volwaardige debuut van Ecliptica in mijn handen geduwd. Blijkbaar was dit album, Impetus genaamd, al gemaakt terwijl ik nog maar alleen van de demo had gehoord. Het nadeel voor de band is nu wel dat ze helaas niks van mijn kritiek hebben kunnen gebruiken. Maar eerlijk gezegd hebben deze Oostenrijkers dat toch niet nodig gehad, want Impetus is een mooi stukje symfonische power metal geworden. Het grootse, orkestrale geluid is weggelaten, en men heeft gekozen voor een meer gitaar-gerichte aanpak. De keyboards zijn echter nog wel vollop aanwezig, voor de nodige sfeer uiteraard.

Ondanks dat de demo dat wel had, is het progressieve element nu ook grotendeels verdwenen. Maar echt recht-toe-recht-aan kan ik het nou ook weer niet noemen. Een nummer als My Paradise zit vol met snelle, rustige en mid-tempo stukken. De rustige stukken, met zeurderige vrouwelijke zang, zijn niet altijd geslaagd. Maar de heftigere gedeeltes mogen zeker gehoord horen. De cd zit eigenlijk vol met afwisselende nummers, met een zeer goede productie, goed klinkende gitaren en mooie melodie�n. Ecliptica lijkt me prima in staat om de harten van fans van bands als Blind Guardian, Kamelot en Helloween sneller te doen laten kloppen.

Tracklist:
1. Impetus
2. My Paradise
3. Land Of Silence
4. Carry On
5. Twilight Hall
6. Turn Away
7. Old Man's Memories
8. Watching You
9. Jester In The Ballroom
10. Black Swan