Jucifer behoort tot een van de nieuwere Relapse signings van de afgelopen maanden, maar is tegelijkertijd een van de weinige bands waar ik nog niet bekend mee was op dit kwaliteitslabel. If Thine Enemy Hunger is voor mij dus een eerste kennismaking met dit duo uit Georgia. Een duo dat net als bijvoorbeeld the White Stripes en the Dresden Dolls bestaat uit een mannetje en een vrouwtje. Muzikaal gezien heeft Jucifer met deze twee bands, afgezien van de bezetting, echter niet al te veel van doen.

De eerste paar nummers op If Thine Enemy Hunger zijn namelijk vooral geschoold op Melvins-achtige sludgy doomheid, trage ritmes met de aparte vocalen van Amber Valentine eroverheen. Deze dame kan zowel poeslief als pislink uit de hoek komen wat de band een erg uniek geluid geeft. Dat ze er daarbij af en toe behoorlijk naast zit, en soms zelfs richting het valse gaat mag de pret zeker niet drukken. In het tweede deel gaat deze plaat ietwat meer richting een indie geluid zoals vaak te horen was in begin en halverwege de jaren �90 (denk daarbij aan bands als Throwing Muses, en misschien zelfs the Breeders). Al worden in die latere nummers de doom en sludge riffs ook zeker niet vergeten.

If Thine Enemy Hunger is een behoorlijk interessant album geworden, waar lastig een stempeltje op valt te plakken. Als er dan toch een poging gedaan moet worden zou je het het beste als �doompop� kunnen omschrijven. Het enige minpunt is dat het met een lengte van bijna een uur ietwat aan de lange kant is. De band laat echter behoorlijk wat verschillende kanten van zich zien en zou daardoor een hoop mensen aan moeten kunnen spreken.

Tracklist:
1. she tides the deep
2. centralia
3. lucky ones burn
4. hennin hardine
5. antietam
6. my benefactor
7. four suns
8. pontius of palia
9. backslider
10. luchamos
11. ludlow
12. the plastic museum
13. in a family way
14. medicated
15. led