Aan mij heeft de band Aura, die overigens tegenwoordig verder gaat onder de naam Scenario 2, geen goede. Want laat ik net het debuutalbum Scenario 2 (jawel, gelijk de nieuwe bandnaam) voor mijn rekening nemen en na verloop van de 55 minuten die het album rijk is, met een dilemma achterblijven. Want een kloon is Aura zeer zeker niet, andere bands snoepen veel gretiger van het succes van de Zweden, maar de intrede van melo-gevoelige en atmospherische aanpak neigt mij iets te stug die muzikale kant op. Exact de kant die mij een Opeth-afkeer heeft bezorgd. Want het zijn niet de harde noten die ik schuw.
Aura's Scenario 2 lijkt in 2 delen te zijn opgesplitst. De opener en tevens de titelnummer van het album en het nummer Limbo Inc. Amnesia (part 1 ) markeren de grenzen van een overwegend melodieus, snel en fel death-thrash-gedeelte. Vlugge noten volgen elkaar in een rap tempo op terwijl melodie draagt en ondersteunt. Ook niet echt mijn ding, overigens, maar hier kan ik nog wel degelijk mee uit de voeten. Deze aanpak komt ook nog terug in het nummer C4, verderop het album, maar de rest van de nummers kent een bijna radicaal ander geluid.
Niet geheel onherkenbaar, toch wel duidelijk afwijkend. Ineens gaat het tempo flink omlaag en de melancholiek-gehalte omhoog. Half wenende cleane vokalen steken de kop op en wordt de montere thrashy sound naar de achtergrond verdreven. Een enkele keer lijken de voorgaande nummers weer de overhand te krijgen, gedurende een 30-tal seconden, maar steeds worden ze de overspoeld door sferen die mij niet kunnen bekoren. Die zo op de welbekende Opeth-werken hadden kunnen staan. Dat kan opzich een compliment zijn, maar mij doen dat soort geluiden weinig deugd.
Ook vind ik de cd te lang. De tijd die het album nu van de oren vergt is mij wat te veel. De nummers, zowel van het eerste als van het laatste half uur, zijn vrij gelijkgestemd. Niet saai, nee, saai zijn ze allerminst. Alleen varieren ze onderling te weinig, waardoor ik dikwijls moet constateren dat ik het spelend nummer al eerder heb gehoord. In dat geval kan een band meerdere dingen doen: kortere nummers (op Nocturnal na duren de nummer tussen de ruim 4 en de ruim 6 minuten) of minder nummers. En wat meer variatie.
Waar ik niet over ga twisten is het feit dat de mannen van Aura wel degelijk muziek kunnen ophoesten. De muziekstukken klinken beslist niet beroerd (dat ik er niet warm of koud van word is in dit geval evengoed een gebrek mijnerzijds), alleen zou ik de nummers wat diverser spelen en ze meer een eigen smoel geven. Dat ontbreekt ook nog een beetje en dat is jammer, want deze band kan het best gaan maken.
Maar nu Aura voortaan Scenario 2 heet kan de wind nog draaien en kan het tij nog keren.
Tracklist
1. Scenario II
2. Hallowed
3. Away
4. Strike Pain
5. Limbo Inc. Amnesia (Part 1)
6. Scars Of Sorrow
7. Bleeding The Tears (I Could Not Cry)
8. Nocturnal
9. C-4
10. The Aeon Strangers (Part 1)
11. Cassiopeia To Unravel
