Dit album kwam in eigen land al drie jaar geleden uit maar het Zwitserse Corrosif vond het maar eens tijd om hun debuut �Join Me� aan de rest van Europa te presenteren. Ze gingen in zee met promotiebedrijf Hardebaran maar die deal hadden ze beter niet gesloten want ik denk niet dat er iemand op een simpel zeurend orkestje zit te wachten.

Corrosif kan je als een saaiere hardere versie van P.O.D. omschrijven die gebruikt maakt van afgekeurde Sepultura-riffs. De raps van Antonia worden afgewisseld met een redelijke grunt maar ook een slechte cleane stem van zanger Fab. Het plaatje duurt een half uur maar normale mensen zullen al afhaken na drie liedjes. Ook het voortdurend gepredikte geneuzel over de liefde die God ons allemaal geeft, werkt op de zenuwen.

Het digipak oogt wel mooi, maar uiteindelijk draait het uiteraard altijd om de muziek. Ook al zouden ze hun albums verpakken in gouden met platina ingelegd cd-hoesjes dan nog zouden het geen parels voor de zwijnen zijn. Om af te sluiten met de wijze uitdrukking van walging van komiek Urbanus: �Ik zit nog liever veertien dagen in een Hollandse frituur�.

Tracklist:
1. Human Enemy
2. New Order
3. Silent Voice
4. Fight for Life
5. Join Us
6. A New Start
7. Eternal Father
8. Slave of Death
9. Trasher Number One
10. Under His Command