Down Till Dawn is een relatief nieuw Nederland gezelschap met enkele muzikanten die toch al wat ervaring hebben. Drummer Ari�n van Weesenbeek kennen we van zijn subliem drumwerk bij God Dethroned, zanger Aldo Hook ken je misschien van Threnody en Frozen Tears en de Belg Isaac Delahaye speelt tegenwoordig ook gitaar bij God Dethroned. De band wordt gecomplementeerd door bassist Steven Engel en gitarist Jakko Dekker.

Neen, Down Till Dawn speelt geen death metal maar eerder powermetal met dikke vette ballen. Opener �And there were none� (geen Exodus cover) bevat krachtige strofen, een typisch powermetalrefrein en lekker opzwepend gitaarwerk (met invloeden van thrash en death). �World Weaver� bevat origineel gitaarwerk, het ritme van (in)habit doet me denken aan oude Gorefest en Altar en �Horned is the hunter� is een goed maar geen opvallend nummer. De enige misser is �The Pain� dat begint met een AC/DC riff maar een kinderachtig refrein kent. De productie is goed en de muzikanten leveren een uitstekende prestatie.

Veel groepen noemen zich wel powermetal maar de power ontbreekt altijd. Down Till Dawn kan het gat opvullen dat ligt tussen de standaard powermetal (vinden echte metalfans vaak te kinderachtig) en death metal (vinden powermetalfans vaak te bruut) opvullen en kan zo toch een toekomst opbouwen in het drukbezette metalland.

Tracklist:
1. And there were none
2. World Weaver
3. (In)Habit
4. The Pain
5. Horned Is The Hunter