De MSpaint-krabbels die coverartwork voor zou moeten stellen doen je hopen dat Heartscore een uit de hand gelopen geintje is, waar we allemaal smakelijk om kunnen lachen. De Duitse gitarist, violist, bassist en zanger Dirk Radloff is echter doodserieus over zijn project. Als geschoolde musicus vind hij dat muziek niet binnen kadertjes te vatten is. Die mening, gecombineerd met zijn voorliefde voor poezi� (of onkunde op het gebied van tekstschrijven), is de basis van Heartscore. Engelse po�zie op progressieve metal, het zal me benieuwen.

Radloff's op het eerste gehoor eenvoudige huis-, tuin- en keukenopname zit vernunftiger in elkaar dan verwacht. De ziel van onder andere Edgar Allen Poe's, William Blake's en Henry Wadsworth Longfellow's gedichten is niet verloren gegaan in de vertaling naar muziek. De eigenzinnige en minimalistische prog geeft geen invulling, maar laat de eigen interpretatie van po�zie intact, iets wat slechts weinig componisten voor elkaar krijgen. ��n enkele gitaar, een duidelijk er uit springende baslijn en drums zorgen er voor dat de muziek niet te beladen wordt, Radloff heeft de kunst van het weglaten duidelijk begrepen.

Een momentje van bombasme vinden we nog wel in "The Day Is Gone" en "The Schoolboy", waarop Radloff zijn vioolkunsten ten toon stelt. De drums zijn ingespeeld door een sessiedrummer.

Heartscore is niet voor iedereen weggelegd. De zanglijnen kunnen ontoegankelijk klinken en de muziek zal niet meteen begrepen worden, maar wie een voorliefde voor eigenzinnige muziek heeft of een zwak voor Britse po�zie zal met "Straight To The Brain" weglopen. Briljant voor de goede verstaander.

Tracklist:
1. God Lay Dead
2. Long John Brown And Little Mary Bell
3. Anyone
4. Love Is Like Whiskey
5. A Dream Within A Dream
6. The Schoolboy
7. The Tide Rises, The Tide Falls
8. Ballad Of The Gypsy
9. The Arrow And The Song
10. Her Eyes
11. Good-Bye
12. The Day Is Gone