De meeste promo's worden vergezeld met een handig A4 informatieblaadje, maar deze band maakt het wel erg bont; ze sturen een heel krantje mee! In dat krantje tref je allemaal informatie rond deze band terug middels artikels uit de Australische media. Die stukjes doen vermoeden dat we hier te maken hebben met d� nieuwe band die de wereld gaat veroveren, dat is uiteraard wel erg sterk overdreven want soortgenoten als Fear Factory, Sepultura, Pantera, Slipknot en Machine Head evenaren, dat is nog niet zo simpel zoals het voor sommige soms lijkt. Echte beukende nummers schrijven die na tien luisterbeurten je nog uit de zetel krijgen, is slechts weinig bands gegund. Deze Aussies doen niettemin een poging op hun eerste EP en het is ze gegund.

De zes nummers zijn erg simpel, repetitief en kort (2 � 3 minuutjes) en draaien om agressie. Buiten de bands die ik al opsomde hoor je ook hardcore invloeden terug. Het stemgebruik is gevarieerd: snel praten, gruntje hier, schreeuwtje daar, soms cleane zang en wat gerap. De groove is in elk nummer het belangrijkste: de heren willen niet speciale muziek schrijven maar gewoon groovend beuken, daar is zeker niets op tegen, maar zo ga je niet de wereld veroveren. Er staat ook maar ��n echt sterk nummer op deze EP dat kan evenaren met grotere bands in het genre en dat is 'Morebajana'. Als extraatje staat er nog een live videotrack van het nummer 'Morebajana' op dit schijfje dat bewijst dat de band live veel beter uit de verf komt dan op cd. In Australi� hebben ze veel van deze EP'tjes verkocht maar ik ben er zeker van dat ze in het verwende Europa en Amerika veel minder succes zullen oogsten, maar ik hoop dat de heren over tien jaar nog staan te beuken in de plaatselijke kroeg in Australi�!

Tracklist:
1. Big deal
2. Morebajana
3. Life in life
4. Outside my inside
5. Enomic
6. The shit I see