Nu moet direct daarbij vermeld worden dat Mephistofeles in de verste verte niet in de buurt komt van het niveau van dergelijke grootheden. Sterker nog: met de zich een kwartier voortslepende openingstrack Satan Sex Ceremonies / The Wrath Of Jacula gooit de band eigenlijk al direct zijn eigen ruiten in. Het nummer is een incoherent ratjetoe aan ideen en sleept zich doelloos voort, laverend tussen fragmentarisch, akoestisch geneuzel en langdradige samples van vergeten horrorfilms uit de oude doos. Slechts een sporadische Black Sabbath-riff fleurt de boel nog wat op. Dan zijn de kortere, puntigere tracks Profanation en Down Again een stuk prettiger, ook al is gitaarwerk wel rg rechtstreeks genspireerd door Black Sabbath.
Toch blijkt Satan Sex Ceremonies een behoorlijk wisselvallig album. Het akoestische niemendalletje Overdose heeft net zo weinig om het lijf als de dame die de hoes siert. Syringe is het fijnste nummer van het album dankzij het gelikte, southern-rock-achtige gitaarspel. Het afsluitende Chains Of Agony begint dan weer met vervelende, goedkope keyboardambient en heel origineel wederom een wagonlading samples uit oude slasherfilms. Waar ik mijn review van ( ( ( I ' M H E R O I N ) ) ) nog redelijk optimistisch eindigde, kan ik niet anders dan concluderen dat Satan Sex Ceremonies net zon krakkemikkige vertoning is als de horrorfilms waar de band zijn inspiratie uit haalt.
Tracklist:
1. Satan Sex Ceremonies / The Wrath Of Jacula
2. Profanation
3. Down Again
4. Overdose
5. Syringe
6. Curse Of The Knife
7. Chains Of Agony
.jpeg){kind=small}
