Het is altijd lastig om een debuutalbum dat als een bom inslaat te evenaren of te overtreffen. Here Now, There Then (2017) kreeg overal positieve kritieken en werd meermaals de hemel ingeprijsd. Bovendien deden de songs het live erg goed vanwege de intensiteit van de optredens. Inmiddels ligt de opvolger op de draaitafel, met daarop voor het eerst gitarist Omar Iskandr (onder andere Turia, Nusquama, Imperial Cult). Hoe verhoudt Summerland zich tot zijn voorganger?

Anders. Je hoort (uiteraard) dat het DOOL is dat aan het werk is, maar de groep heeft er goed aan gedaan om te experimenteren, zodat deze tweede langspeler zowel herkenbaar als fris klinkt. De diversiteit zorgt er ook voor dat je de collectie donkere rocksongs vaker moet draaien om goed in te laten zinken. De in vergelijking met het debuut helderdere sound zorgt ervoor dat je alle elementen, waaronder het basspel van de inmiddels tot de vaste line-up behorende JB van der Wal (�ngr�n, Lugubre, ex-Aborted), goed kunt onderscheiden.

De zang van Ryanne van Dorst dus ook. Die staat prominenter in de mix dan op Here Now, There Then. Daardoor kun je haar progressie als zangeres ook goed horen. Ze zingt diverser en zelfverzekerder. Haar stem past zowel bij de post-punk van God Particle, de doom van het titelnummer, het atmosferische, licht progressief rockende A Glass Forest (denk aan Anathema) en het relatief opgewekte, bijna poppy Ode To The Future. In het titelnummer switcht ze uitstekend van ingetogen naar kortstondig krachtig, in The Well�s Run Dry gothic-achtig in de coupletten.

Het zijn echter niet alleen de vocalen van Van Dorst die de kwaliteit van deze plaat bepalen. Ook het gitaarwerk van het gitaristenduo in Wolf Moon (de loop zuigt je het nummer in) en het hypnotiserende en grimmige getokkel in God Particle houden je aan de boxen gekluisterd. Andere voorbeelden zijn het melancholische en desolate spel in het titelnummer en de prachtige harmonie�n in The Well�s Run Dry. En wat te denken van de ritmesectie die Wolf Moon een fantastische vibe bezorgt. Over flow gesproken: ondanks dat de nummers van elkaar verschillen, is de volgorde goed gekozen. Slechts Be Your Sins komt wat onverwachts binnenvallen.

Summerland belicht weliswaar meer de lichte kant van DOOL, maar is beslist kleurrijker dan zijn voorganger en belicht tevens de duistere kant, zoals in het beladen en bombastische slotstuk Dust Shadow, dat goed opbouwt en episch eindigt. Het is een zeer divers album waarbij elk nummer een sterke eigen identiteit heeft en geen moment verveelt. Here Now, There Then is een sterk debuut en Summerland een nog sterkere opvolger.

Tracklist:
1. Sulphur & Starlight
2. Wolf Moon
3. God Particle
4. Summerland
5. A Glass Forest
6. The Well�s Run Dry
7. Ode To The Future
8. Be Your Sins
9. Dust & Shadow
10. Khione (bonustrack)
11. The Ascent To Summerland (bonustrack)