Global Scum is het project van de Oostenrijker Manuel Harlander. Hoewel de albumcover en het bandlogo er misschien uitzien alsof deze plaat deathcore bevat, betreft deze groove metal. In 2017 bracht Harlander zijn debuut Hell Is Home uit en twee jaar later is het tijd voor een vervolg. Hij wil met deze nieuwe plaat Global Scum op de kaart zetten als een band om in de gaten te houden en meer fans vergaren voor zijn project.

Het resultaat is helaas nogal matig. Voornamelijk de drumpartijen en de vocalen zorgen hiervoor. De drumcomputer lijkt vooral ingesteld te zijn op karakterloze, dubbele baspartijen. Tevens zijn Manuels vocalen erg monotoon. Zijn stem doet denken aan die van Max Cavalera, vaak zelfs iets te veel. Hoewel veel gitaarpartijen niet erg origineel zijn, heeft de multi-instrumentalist zo nu en dan wel interessante partijen ingespeeld. Mental Anxiety heeft een paar opvallende riffs en Assassins is een lekker nummer met Oosterse invloeden. Erg jammer is dat deze kwalitatieve uitschieter wordt opgevolgd door Back Beats. Dit elektronische nummer is an sich niet slecht, maar misstaat vooral. Het past niet bij de sfeer die het album wil neerzetten en dient ook niet als intro van het daaropvolgende nummer.

Al met al is de muziek van Global Scum erg onorigineel en klinkt het geheel onge�nspireerd. Natuurlijk bestaan er in metal een heleboel bands die vooral proberen hun helden na te doen en daar best succesvol mee worden. Die bands hebben vaak iets van een kwaliteitsstempel die ze onderscheidt van de middenmoot. Global Scum mist dit echter. De nummers lijken veel op elkaar en genreclich�s worden erg inspiratieloos toegepast. Misschien dat de band iets beter kan worden als Harlander andere muzikanten betrekt bij het schrijven en inspelen van het volgende album. De eerder genoemde nummers laten horen dat hij best leuke idee�n heeft en deze kan implementeren in de muziek. Het is gewoon niet genoeg om het ruim drie kwartier durende album interessant te houden.

Grote fans van Ektomorf en Soulfly vinden Odium misschien nog wel een vermakelijke plaat. Hoewel de plaat dertien in een dozijn is, staan er een paar interessante momenten op die ervoor kunnen zorgen dat de eerste ��n of twee luisterbeurten vermakelijk kunnen zijn. Verder zou ik de plaat lekker links laten liggen. Zoveel mis je er niet aan. Misschien dat de Oostenrijker in de toekomst met een originele plaat aan komt zetten, waar zijn leuke idee�n meer ruimte krijgen zich te ontpoppen. Dit is echter niet dat moment.

Tracklist:
1. Lunatic
2. Feared
3. Fake As Fuck
4. Full Of Hell
5. Disgusting Lust Of Madness
6. Assassins
7. Back Beats
8. Call For Resistance
9. Martyrium
10. Human Waste
11. Violent Creation
12. Savage Killer
13. Mental Anxiety