Het Zaanse Desert Colossus is lekker bezig. Het vierkoppige stonergezelschap brengt in 2017 en 2018 in eigen beheer twee prima platen (Desert Colossus en Omnibeul) uit. Ook het nieuwste album Eyes And Tongues is middels de DIY-methode tot stand gekomen. Zo is het artwork door gitarist Leon van Wijk ontworpen en heeft de band de plaat gedeeltelijk zelf gemixt en geproduceerd. De energie en tijd die de groep in deze plaat heeft gestoken, komt duidelijk naar voren, want dit is de meest verzorgde release van Desert Colossus tot nu toe.

Stilistisch is er niet veel veranderd. De nieuwe plaat staat net als zijn voorgangers in het teken van desert/stonerrock. Queens Of The Stone Age, Fu Manchu en Monster Magnet zijn de voornaamste referentiepunten. Wat opvalt, is dat de songs stukken beter uitgewerkt zijn. Niet alleen qua instrumentatie, maar ook qua (achtergrond)vocalen. Desert Colossus klinkt op deze plaat volwassener en meer gefocust. Dat wil niet zeggen dat de groep zijn streken verleerd heeft. Regelmatig komt de band lekker eigenzinnig en onstuimig uit de hoek. Maar het is duidelijk dat de groep de composities nu voorop stelt.

De plaat opent uitnodigend met Tear Me Down, een nummer met opzwepend riffwerk, pakkende ritmes en aanstekelijke vocalen. In het ruim twaalf minuten durende The One - Eyes And Tongues bewijzen de mannen dat ze compositorisch inmiddels genoeg in hun mars hebben. De song bestaat uit meerdere, uiteenlopende passages die zorgen voor veel dynamiek. Naast een vrachtlading gitaarpartijen bevat de track diverse tempowisselingen. Tussen het gitaargeweld door zoekt Desert Colossus ook psychedelische (rust)momenten op, waarin er plek is voor wat synthpartijen.

In Predicament en Null laat de groep een wat meer rechttoe rechtaan stoner-geluid horen, terwijl het grungy Collect Call To Reality wat stemmiger en sluimerend van aard is. Het afsluitende The Final Signs Of The End laat weer een ander geluid horen. In deze sfeervolle track worden trage, slepende doomriffs en -ritmes vergezeld van duistere soundscapes en spoken word-samples.

Op Eyes And Tongues heeft Desert Colossus de muzikale koers niet radicaal gewijzigd. Dit album is echter een flinke stap vooruit op meerdere vlakken. Je kunt horen dat de band hier hard aan heeft gewerkt. Desert Colossus mag zich inmiddels bij de beste Nederlandse stonerbands rekenen en deze plaat zal de band (inter)nationaal zeker nieuwe fans opleveren. Vinylliefhebbers opgelet: in de loop van het jaar zal de groep Eyes And Tongues nog op lp uitbrengen.