Met vier nummers die elk om en nabij het kwartier klokken, is Trna niet kort van stof. Earthcult is ook nog eens volledig instrumentaal. Desondanks weet het drietal uit Sint Petersburg de aandacht moeiteloos vast te houden. De mannen maken een zeer atmosferische vorm van blackgaze/post-black metal. Denk aan een combinatie van Violet Cold (check dat geniale kOsmik van eerder dit jaar!), Hypomanie en An Autumn For Crippled Children, hoewel het tempo wel wat hoger ligt. Bovendien waait er een fijne cascadiaanse vibe door de muziek, waardoor ook liefhebbers van Wolves In The Throne Room veel van hun gading zullen vinden op dit album.
Een stevige troef van dit album is de werkelijk heerlijke productie. De ruizige, warme klanken omarmen de luisteraar als een comfortabele deken en passen perfect bij de reflectieve, uitgesponnen muziek. Die muziek valt het best te omschrijven als een meditatieve ervaring. Door de lengte van de nummers en de manier waarop de composities in elkaar overvloeien, zuigt het album de luisteraar dieper en dieper in een hypnotische toestand. De nummers komen door de combinatie van stuwende drumroffels en fragiele tremoloriffs tegelijkertijd kwetsbaar en krachtig uit de speakers. Ik kan dan wel de sereniteit van Everywhere And Nowhere of de slepende ritmes van The Heart Of Time benoemen, maar daarmee doe ik geen recht aan de totaalervaring waar Trna met dit album op mikt.
Volgens de band representeert Earthcult de eenheid van mens en natuur, de realisatie dat we allemaal verbonden zijn en de noodzaak om de spirituele band met de natuur te herstellen. Dat mag sommige lezers allicht zweverig in de oren klinken, maar het gevoel van grandeur en harmonie dat dit werkstuk uitstraalt, sluit uitstekend aan bij deze conceptuele insteek. Een warm en emotioneel blackgaze-album dat perfect dienst kan doen als balsem voor de ziel van de getroebleerde slachtoffers van de moderne wereld.
Tracklist:
1. Earthcult
2. Everywhere And Nowhere
3. The Heart Of Time
4. Thaw
