At War With Reality was vier jaar geleden het eerste album sinds At The Gates de draad weer opgepakt heeft. Het is geen echte opvolger voor de klassieker Slaughter Of The Soul, maar wel een rasechte ATG-plaat. Vorig jaar vertrok leadgitarist/ songwriter Anders Bjler en frontman Tomas Lindberg richtte zich met drummer Adrian Erlandsson op The Lurking Fear. De ingredinten om weer te stoppen waren aanwezig.
Wat betreft songwriting is een groot deel van de discografie geschreven door Anders Bjler, maar tweelingbroer en bassist Jonas schreef ongeveer eenderde. Gitarist Jonas Stlhammar (God Macabre, Bombs Of Hades, ex-The Crown) is een goede bekende en maakt ook deel uit van The Lurking Fear. Dat hij de plek van Anders heeft ingenomen, is daarom een logische keuze. Hij heeft niet meegeschreven, maar zal wel invloed hebben gehad op de leads en solos getuige zijn gitaarspel in met name The Chasm. Net als op Slaughter Of The Soul is er ook ditmaal een bijdrage van Andy LaRocque (King Diamond). In Nameless Sleep bevat zijn gastsolo en is een hoogtepunt op de plaat.
To Drink From The Night Itself is een conceptalbum, waarvoor Tomas genspireerd werd door de driedelige roman Die sthetik Des Widerstands van Peter Ulrich Weiss. Sinds het verschijnen is het een cultboek in Duitsland, met als centraal thema de verhouding tussen kunst en politiek. Het is een reconstructie (deels biografisch) van het politieke verzet tegen nazisme en fascisme in Duitsland voor, tijdens en na de oorlog. Muzikaal is dit album een samensmelting van de voorgaande platen en je zou kunnen stellen dat er gekozen is voor de veilige weg. Van de andere kant zou ik een wezenlijke verandering in de kenmerkende stijl niet toejuichen.
De titeltrack, fraai ingeleid door het instrumentale Der Widerstand, doet sterk denken aan Blinded By Fear. Ook Seas Of Starvation roept herinneringen op aan Slaughter Of The Soul. Het atmosferische karakter van het album als geheel komt overeen met Terminal Spirit Disease (1994). De productie, de songstructuren en de melodielijnen hebben daarentegen vooral raakvlakken met At War With Reality. De plaat borduurt dus voort op het bekende recept. Tegelijkertijd hebben de tracks een diverser karakter. Je hoort de ervaring en met name het stemgeluid van Tomas is in de loop der jaren minder geforceerd gaan klinken. Daarnaast wordt goed gebruik gemaakt van klassieke instrumenten die het sombere karakter van de plaat versterken, met als climax de afsluiter The Mirror Black.
Een aantal nummers van het nieuwe album zullen direct blijven hangen, zoals de titeltrack en Seas Of Starvation. Vanaf de eerste luisterbeurt zijn Daggers Of Black Haze, The Chasm, In Nameless Sleep en The Colours Of The Beast mijn favoriete tracks. Palace Of Lepers is een nummer dat beter wordt naarmate je het vaker hebt beluisterd. Slaughter Of The Soul is niet voor niets een klassieker. Toch beluister ik At War With Reality nog regelmatig en uiteindelijk vind ik dat zelfs een betere plaat. To Drink From The Night Itself is een groeiplaat met dezelfde potentie.
Tracklist:
1. Der Widerstand
2. To Drink From The Night Itself
3. A Stare Bound In Stone
4. Palace Of Lepers
5. Daggers Of Black Haze
6. The Chasm
7. In Nameless Sleep
8. The Colours Of The Beast
9. A Labyrinth Of Tombs
10. Seas Of Starvation
11. In Death They Shall Burn
12. The Mirror Black
