Manhattan Lovestory is een band uit Tübingen, Duitsland. De groep maakt naar eigen zeggen een moderne vorm van death metal en met het gelijknamige debuutalbum wordt al snel duidelijk wat deze vorm van death metal precies inhoudt: down-tuned gitaren, blastbeats en deathcore‘invloeden’.

Deze invloeden zijn goed hoorbaar op niet alleen dit album, maar ook in de muziek van veel andere moderne deathmetalbands. Men zou haast kunnen zeggen dat moderne death metal een synoniem is geworden voor deathcore. Kortom, het album zit vol met hardcore breakdowns die fans van bands als Oceano of Suicide Silence zullen waarderen. Fans van traditionele en technischere death metal bands hebben hier niet al te veel te zoeken.

Wat de mannen van Manhattan Lovestory doen, doen zij goed. De productie op het album zorgt ervoor dat elk instrument goed hoorbaar is. De riffs zijn erg strak, de drums werken goed en de vocalen klinken uitstekend. Maar ook al passen de bandleden de formule erg goed toe, toch wordt de muziek na een paar tracks al ontzettend voorspelbaar. Bijna elk van de acht nummers eindigt met een breakdown en bevat tremolo-picking. Hierdoor heeft het album niet veel replaywaarde, tenzij je niet genoeg kunt krijgen van breakdowns en het je niet uitmaakt in hoeverre deze hetzelfde klinken als die van honderden andere bands.

Er is geen sprake van slechte muziek op dit album. De muzikanten weten wat ze doen. Het is gewoon niet origineel en wie weet is dit dan ook niet waar de band voor gaat. Je kunt er zeker goed op headbangen of moshen en het is dan ook geen schande dat het album bestaat. Maar Manhattan Lovestory is ook geen must listen.